اخلاق اجتماعی

حمد و سپاس بر خداوند يزدان که بندگان را از نعمت خرد و انديشه مستغنى ساخته و تعقل و تفکر را مصباح هدايت در مسير ظلمانى بسوى کمال و سعادت جاويد بشري قرار دارد . و درود و تهيّت بر تمامى خردمندان، صاحبان بصيرت و جويندگان حقيقت که از اين وديعه و عطيّه الهي در جهت خودسازى و خدمت به خلق خداوندي، بهره جستند. اکنون با اميد راسخ و رجاء واثق بر بهره گيرى از انديشة بشرى در مسير کمال واقعي، بر آن شديم تا با تحرير و تقرير مطالبي پيرامون «قرآن و برخورد با انديشه‌ها»‌ قطره‌اى از درياي ژرف اين موضوع را بيان کنيم .

در جامعه نابهنجارى هايى به وجود مى آيد كه به شكل پديده اجتماعى از فراگيرى بسيارى برخوردار مى شود. اغلب كسانى كه به اين نابهنجارى ها دچار مى شوند خود را از اتهام آن مبرا مى دانند و به شكلى مى پذيرند كه امرى ناخوشايند و رفتارى زشت است.

بيان و زبان يكى از نعمت هاى بزرگ خداوندى است كه در آيات بسيارى به اشكال گوناگون به اين نعمت اشاره شده است. گاه در وصف زبان و لب ها و گاه ديگر از توان گويايى، سخن به ميان مى آورد. زمانى كسانى را كه از آن ها به درستى بهره نمى گيرند و يا درامور خلاف و زشت به كار مى گيرند سرزنش مى كند و از لال بودن و گنگى زبان برخى كه توانايى بيان حق را دارند، ولى از آن سر باز مى زنند سخن مى گويد تا ايشان را به سوى حق بازگرداند.

در این سوره مسائل مهمی در ارتباط با شخص پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و جامعه اسلامی نسبت به یکدیگر مطرح گشته و بسیاری از نکات مهم اخلاقی در آن عنوان شده است.