إعجاز از ماده "عجز" در لغت به معنای ضعف است؛[1] در اصطلاح علوم قرآن به این معناست كه انسان كار فوقالعادهای انجام دهد و با آن کار، دشمن خویش را ناتوان كند و دیگران از انجام آن كار عاجز باشند.[2]
به عبارتی معجزه عبارت است از امر خارقالعادهای که با ارادهی خدای متعال به دست مّدعی نبوت، همراه با تحدی انجام گیرد و نشانهی صدق ادعای نبوت وی باشد.[3]
کلیدواژه ها: قرآن، معجزه، نبوت، عيسي بن مريم، رسالت، ولادت، تكلم، إحياء، شفا و مائده