جمع و تألیف قرآن

مقدمه یكی از مسائل مهم تاریخ قرآن را تدوین و جمع‌آوری آن در زمان پیامبر(ص) یا بعد از رحلت آن حضرت تشكیل می‌دهد كه محققان و دانشمندان در نفی و اثبات آن به بحث پرداخته و نظرات و مطالب فراوانی را بیان كرده‌اند. یكی از محققانی كه به صورت گسترده به این بحث پرداخته و انصاقا این مسأله را به صورت دقیق و محققانه مورد بحث قرار داده، عالم فرزانه حضرت آیت‌اللّه محمد هادی معرفت‌(دامت بركاته) می‌باشد، كه حق مطالب را به خوبی ادا كرده است.

مقدّمه قرآن کتابي است که هر گز دست تحريف به دامانش دراز نشده و نخواهد شد. قرآن بزرگترين کتاب آسماني است که از سوي خداوند متعال بر خاتم پيامبران حضرت محمّد مصطفي(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل گرديده است، آنچه که بين اکثريت قاطع عالمان ديني اعم از شيعه و سنّي مورد قبول مي‌باشد، اين است که: تمامي الفاظ قرآن، بدون کم و زياد، وحي الهي مي‌باشد و هيچ تحريف و تغييري در آن رخ نداده و بايد به همين صورتي که سينه به سينه به ما رسيده است تلاوت شود.

تاريخ قرآن، دو معنى دارد . نخست به عنوان يكى از علوم قرآنى ، يعنى علم و مباحث مربوط به توصيف و تحليل سرگذشت جمع و تدوين قرآن مجيد از آغاز نزول وحى تا سير هزار و چهارصد ساله كتابت و طبع آن در اعصار جديد ، دوم نفس توصيف و تحليل اين سرگذشت كه گفته شود قرآن چگونه قرآن شد . بحث اخير يعنى سرگذشت نزول و جمع و تدوين قرآن در مقاله «جمع و تدوين قرآن» مطرح شده است ، و در اينجا به بحث اوّل مى پردازيم .

چکيده: يکي از شخصيت­ هاي خاور شناس معاصر، رژي بلاشر فرانسوي1 است. وي در مقدمه مبسوطي که به مناسبت ترجمه قرآن به زبان فرانسوي بر اين کتاب نگاشته، بحث هاي گسترده ­اي درباره تاريخ و علوم قرآني انجام داده که از مهمترين موضوعات آن مسئله جمع و تدوين قرآن در زمان رسول خدا و پس از رحلت آن بزرگوار است. 1. این مقاله در ارتباط با طرح پژوهشی نقد و بررسی آراء بلاشر درباره جمع و تدوین قرآن مصوب دانشکده الهیات و معارف اسلامی در سال 1384 تحقیق و نگارش شده­است.