وصف قرآن در صحيفه سجاديه

1. «اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعَنْتَنِي عَلَى خَتْمِ كِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَهُ نُوراً، وَ جَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلَى كُلِّ كِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ، وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى كُلِّ حَدِيثٍ قَصَصْتَهُ. وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَيْنَ حَلَالِكَ وَ حَرَامِكَ، وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْكَامِكَ وَ كِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِكَ تَفْصِيلًا، وَ وَحْياً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ- صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ- تَنْزِيلًا».

«اى خداوند، تو مرا يارى دادى كه كتاب تو را از آغاز تا انجام تلاوت كنم، كتابى كه آن را همانند نورى نازل كرده‏اى و بر هر كتاب كه زين پيش نازل كرده‏اى گواهش ساخته‏اى و بر هر سخن كه گفته‏اى برتريش نهاده‏اى. فرقانى است كه بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا كرده‏اى. قرآنى است كه بدو شرايع و احكام خويش آشكار ساخته‏اى. كتابى است كه در او براى بندگان هر چيز را واضح و روشن بيان كرده‏اى. وحيى است كه بر پيامبرت محمد- صلی الله عليه و آله- نازل كرده‏اى».
 

2. «وَ جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِي مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ، وَ مِيزَانَ قِسْطٍ لَا يَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَ نُورَ هُدًى لَا يَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ، وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لَا يَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَ لا تَنَالُ أَيْدِي الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ».1

«بار خدايا، قرآن را نورى قرار داده‏اى كه در پرتو آن از تاريكيهاى گمراهى و نادانى برهيم، و شفايى براى هر كه از سر تصديق بر آن گوش نهد، و ترازوى عدلى كه زبانه‏اش از حق منحرف نشود، و چراغ هدايتى كه فروغ برهانش را خاموشى نيست، و رايت نجاتى كه هر كه قدم در پى‏اش نهاد و آيين او پيشه ساخت گمراه نگردد و آن كه چنگ در دست- آويز عصمتش زد دست هلاكت بدو نرسد». 2

  • 1. (الصحيفة السجادية، دعای ختم قرآن ، ص: 176)
  • 2. (الصحيفة السجادية / ترجمه آيتى، ص: 251)
منابع: 

صحیفه سجادیه، دعای ختم قرآن