قرآن مى فرمايد:
(ولوطاً اذ قال لقومه انّکم لتأتون الفاحشة ما سبقکم بها من أحد من العالمين)عنکبوت/28؛
لوط به قوم خود گفت: شما به ارتکاب فاحشه اى دست زده ايد که هيچ قومى پيش از شما بدان دست نزد.
درمورد اين فاحشه زشت، اساطيرى وارد شده است که براين اساس که شيطان براى آنان مجسم شد و کار زشت لواط را به آنان تعليم داد. ولى اين اسطوره مخالف قرآن است که گفت:
(انه يراکم هو و قبيله من حيث لاترونهم) اعراف/127
شيطان و همرديفان او شما را مى بينند ازآن جا که شما آنان را نمى بينيد.
علاوه براين که تجسم نمى تواند وجود مادى داشته باشد که لمس و مباشرت را ايجاب کند، بلکه بايد گفت: شيطان درعالم خواب با همه ملتها مواجه مى شود واين کار زشت را ترويج مى کند، ولى تا آن زمان هيچ ملتى به دعوت شيطان پاسخ مثبت نداده بود و اين مردم بد سيرت بودند که براى اولين بار مرتکب اين کفران عظيم شدند و سزاى خود را ديدند.
- عذابى که برقوم لوط نازل شد، يکى از سنگهاى عظيم آسمانى بود که درکنار شهرهاى آنان فرود آمد و با لرزشى مهيب، سرزمين آنان را زير و رو کرد. وچون اين سنگ عظيم از آسمان سوم يعنى آستروئيدهايى که درفضاى بين مريخ و مشترى مى چرخند فرود آمده بود، در اثر جاذبه و ف شار حرکت، سنگريزه هاى فراوانى با خود آورد که بعد از زيرو رو شدن سرزمين آنان، برسر فراريان فروريخت و همگان را نابود ساخت: (امطرنا عليهم حجارة من سجّيل)
- فاحشه، يعنى عريان شدن نامحرم در برابر نامحرم.
(واذا فعلوا فاحشة قالوا وجدنا عليها آباءنا والله أمرنا بها قل إن اللّه لايأمر بالفحشاء أتقولون على اللّه ما تعلمون) اعراف/28
وچون مشرکان براى طواف کعبه عريان شوند وبرآنان اعتراض شود، گويند ما پدران خود را براين روال ديديم که درلباس گنه آلود طواف نمى کردند وخدا چنين فرموده است. بگو خداوند به عريان شدن امر نمى دهد. آيا به خدا دروغ مى بنديد؟
واين که قرآن مجيد در باره قوم لوط مى گويد:
(أتأتون الفاحشة و أنتم تبصرون. ائنّکم لتأتون الرجال شهوة من دون النساء بل انتم قوم تجهلون) نمل/55ـ56
آيا مرتکب فحشا مى شويد وتماشا مى کنيد؟ آيا با مردان به شهوت مى گذرانيد نه با نسوان. شما مردمى جاهل پيشه ايد.
بدين منظور است که آنان درمجالس عمومى خود لخت و عور مى شدند واين جرمى بود وراى جرم عظيم تر آنان که لواط باشد و لذا به صورت مجزا مطرح شده است. گويا منظور آيه قرآن که مى گويد: (وتأتون فى ناديکم المنکر) (عنکبوت/29) همين عمل زشت باشد، وچه بسا که در اثر بى آزر مى و فساد وتباهى دسته جمعى عمل لواط را مرتکب مى شده اند.
- مسئله ديگرى که در زندگى لوط مطرح شده، اين است که فرشتگان عذاب مأمور بودند که اگر چهار نوبت ازحضرت لوط، مذمت آن قوم را بشنوند، برنامه عذاب را اجرا کنند و گرنه از عذاب آنان منصرف شوند. واين نيز افسانه يهوديان است، زيرا همين فرشتگان عذاب، پيش از آن به خد مت ابراهيم رسيدند و ولادت اسحاق را بشارت دادند، و موقعى که ابراهيم با آنان جدل کرد که چرا براين قوم، عذاب دمار و استيصال نازل مى کنيد؟ همين فرشتگان گفتند:
(يا إبراهيم أعرض عن هذا انّه قد جاء امرربّک وانّهم آتيهم عذاب غيرمردود)هود/76.
نویسنده: محمد باقر بهبودى