قال رسول الله صلى الله عليه وآله: «قيدوا العلم بالكتابه»: با نوشتن دانش را به بند كشيد و نگاه داريد.
بشر نوشتن را با اختراع خط آغاز كرده است، پيش از آن قرنها بر وى و جهان اطرف او سپرى شده و رويدادهاى گوناگون از جنگ و صلح، پيروزى و شكست و تحولات ديگر بر وى گذشته است و او به علت عدم آشنايى با خط نتوانسته به آنها جاودانگى بخشد و آيندگان را از آن بهره مند سازد.
از اين روى، زمان پيش از اختراع خط را «دوران ماقبل تاريخ» مى نامند چرا كه از منظرى، تاريخ با پيدايش خط متولد شده است و آن دو همزاد يكديگرند، در واقع تاريخ شناسنامه هر ملت است و از ملتبىتاريخ به بچه سرراهى بشر تعبير مىگردد.
قلم، كتاب و كتابت نمودهاى والاى فرهنگ، تمدن و فرهيختگى جامعهها، نسلها و امتهاست. چندى و چونى فرهنگها، ارزشها و باورهاى مردم را مىتوان از آثار مكتوب آنان دريافت و ارزش آنان را به ميزان دانش آنان دانست.
ناگفته نماند داشتن ذخاير علمى و ميراث غنى فرهنگى گرچه شرط لازم براى ترقى و تعالى هر ملتى تواند بود ولى شرط كافى نيست. ملت و جامعهاى مىتواند در حوزه علم، فنآورى، و پژوهش حرفى براى گفتن داشته باشد كه از ذخاير علمى و ميراث فرهنگى خود استفاده بهينه نمايد و تحقق اين امر در گرو ردهبندى، بازيابى، كتابشناسى و پردازش اطلاعات و آثار گذشته و حال خواهد بود. كتابشناسى و فهرستنگارى آثار گرانسنگ پيشينيان و اطلاعرسانى به عالمان و محققان، گامى استبس بلند كه حوصله اى زياد، عشقى بيكران و توش و توانى فراوان مىطلبد.
كتابشناسى به عنوان كارى علمى عبارت است از ارائه راه و رسم تحصيل اطلاعات درباره كتابها، تحقيق در آنها و عرضه كردن آن به صورت مرتب و منظم، و به عنوان يكى از علوم، به مجموعهاى سازمان يافته از آگاهى اطلاق مىشود كه موضوع بحث آن همه جنبه هاى كتاب است. دو ركن مهم كتابشناسى اطلاعات و نظم است، هر كتابشناسى بايد داراى اطلاعاتى كامل و درست و علاوه بر آن از نظمى منطقى برخوردار باشد.
اولين گام در پژوهش و سامانبخشى هر موضوع، آشنايى فراگير، دقيق و ژرف در منابع و متون موجود در آن موضوع خواهد بود، تنكمايگى و نااستوارى برخى از پژوهشها گاهى معلول عدم شناخت پژوهنده از سرچشمه هاى بحث و منابع قابل مراجعه و عدم بررسى آراء و نظريات ديگران است. حضرت على عليه السلام مى فرمايند:
«من استقبل وجوه الآراء عرف مواقع الخطاء» عدم اطلاع محققان از كار يكديگر موجب تكرار كارها، هدر رفتن عمر، تلف شدن بودجه و اموال عمومى مىگردد. بدون كتابشناسى هيچ پژوهشى به سامان نمىرسد. ساموئل جانسون محقق و فرهنگنويس انگليسى مىگويد:
«دانش بر دو قسم است: يا موضوعى را مىدانيم و يا مىدانيم در كجا مىتوانيم اطلاعاتى درباره آن بيابيم.» در زبان لاتين جملهاى مشهور وجود دارد كه مىگويد: «كسى كه مىداند علمى در كجا يافت مىشود به آن كسى كه عالم است نزديك مىشود.»
كتابشناسى را به سدى مىتوان مانند كرد كه در مقابل سيلاب كتاب بايد ساخته شود تا استفاده صحيح از كتابها ممكن گردد. ما در عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات به سر مىبريم، تنها با كتابشناسى، طبقهبندى و پردازش اطلاعات مىتوان اين انفجار را مهار كرد. هنگامى اطلاعات قابل برداشت مىشود كه پردازش شده باشد و به هنگام رجوع به مخازن بزرگ اطلاعاتى بدانيم به سراغ كدام طبقه برويم. جامعه ما در اين مرحله از توسعه فرهنگى - اجتماعى خويش به بازيابى، تدوين و گردآورى همه گونه اطلاعات پراكنده در همه زمينههاى علمى و اجتماعى نياز دارد. بايد همه ذخاير و دادههاى اطلاعاتى كه طى ساليان در گوشه و كنار منتشر شده است گردآورى شود تا با سامان يافتن آنها جايگاه ما در هر زمينه علمى و اجتماعى مشخص گردد.
پژوهش جامع در هر زمينهاى بخصوص علوم و معارف اسلامى و بالاخص قرآن و علوم قرآنى نيازمند اطلاعات و گردآورى كليه مآخذ، مدارك و منابع مربوط به آن است; خاصه قرآن كه اساس قانون و قانون اساسى اسلام و آييننامه فرهنگ، فرهيختگى و دانشورى است. خوشبختانه گستره تحقيقات درباره قرآن و معارف قرآنى بسيار وسيع است.
آقاى مصطفى صادق الرافعى متفكر مصرى در كتاب اعجازالقرآن و البلاغة النبويه مىگويد: «از آن زمان كه تاريخ به وجود آمده در همه عالم كتابى شناخته نشده است كه به اندازه قرآن يا نزديك به آن شرح و تفسير نگاشته شده يا درباره آن كتاب تصنيف شده باشد.»
آقاى محمدحسن بكائى نيز در مقدمه جلد اول كتابنامه بزرگ قرآن كريم، صفحه 38 اظهار مىدارد كه تاكنون در جهت پژوهشهاى خود بالاتر از چهل هزار عنوان كتاب با تعداد مجلدهاى مختلف شناسايى كردهاند. نيز آقاى بهاءالدين خرمشاهى قرآنپژوه معاصر در كتاب قرآن شناخت صفحه 285 مىگويد:
«فهرست آثارى كه پيرامون قرآن يا قرآنپژوهى از قرون اوليه تا امروز پديد آمده اعم از مقاله، رساله، كتاب و اعم از خطى و چاپى يا به صورت نرمافزار كامپيوترى بر طبق معقولترين برآورد بدون اغراق كمابيش بالغ بر بيست هزار عنوان است.» تنها 572 پاياننامه تحصيلى فقط در دانشكدهها و مراكز علمى ايران در دانشنامه قرآن جلد اول صفحه 412 ذكر شده است كه شايد پاياننامه دكتر محمد خزائلى تحت عنوان «اعلام قرآن» اولين آنها باشد.
در خصوص قصص و داستانهاى قرآن كه از دلچسبترين مباحث علوم قرآنى مىباشد نيز تاكنون پژوهشهاى زيادى به انجام رسيده است چه در زمينه نقل قصص قرآنى، كه هم سابقه طولانى دارد و هم كارهاى زيادى انجام شده است، و چه در زمينه قصهشناسى و ويژگيهاى هنرى و ساختارى داستانهاى قرآن كه عمر زيادى ندارد و طبيعى است در آن باب كار كمترى انجام گرفته باشد.
تا به حال چندين كتابشناسى راجع به قصص قرآن در قالب مقاله و حتى كتاب البته ناتمام و ناقص تاليف شده است، از جمله آقاى غلامرضا عرفانيان در مقدمه قصص الانبياء قطبالدين راوندى از انتشارات بنياد پژوهشهاى اسلامى كه به كوشش ايشان انجام شده 174 كتاب و منبع درباره قصص انبياء معرفى كرده است.
از آقاى مهدى خراسانى در مجله آينه پژوهش سال سوم شماره 15 نيز مقالهاى تحت عنوان «پژوهشى در داستانهاى قرآن» منتشر شده كه در مجموع 55 كتاب راجع به قصص قرآن معرفى كرده است. به دنبال اين مقاله و براى تكميل آن آقاى محمدعلى هاشمزاده مقاله «استدراك كتابشناسى قصههاى قرآن» را در آينه پژوهش شماره 20 آورده است، كه در بردارنده 405 مقاله و كتاب مىباشد.
البته بيش از نيمى از آن را مقالات عربى و فارسى تشكيل مىدهد كه همگى از جلد دوم كتاب معجمالدراسات القرآنيه آقاى عبدالجبار الرفاعى اخذ شده است. نيز در كتابنامه بزرگ قرآن كريم به اشراف آقاى محمد حسن بكائى كه تاكنون فقط 8 جلد آن چاپ شده و در آن كتابها و پاياننامههاى دانشگاهى مربوط به قصص قرآن به صورت پراكنده آمده است.
در اين مقاله، علاوه بر استفاده از منابع ياد شده از ديگر مآخذ همچون جلد اول دانشنامه قرآن صفحه 412 كه پاياننامههاى تحصيلى را آورده است و جلد دوم صفحه 1838 و همچنين از مجموعه «الموسوعة مصادر النظام الاسلامى» كتاب الاعلام و التبليغ آقاى عبدالجبار الرفاعى كتابشناس سختكوش معاصر بهره گرفته شده است.
ناگفته پيداست اين كتابشناسى نيز هرگز داعيه كمال و تمام بودن ندارد و در مجموع تعداد 464 كتاب و مقاله جمعآورى شده است.
در پايان نكاتى چند درباره اطلاعات داده شده در اين كتابشناسى و نظم حاكم بر آن يادآور مىشود.
اين كتابشناسى در بردارنده كتابها، مقالهها، پاياننامههاى تحصيلى و حتى كتابچههاى كمحجم و چند نسخه خطى مىباشد، معذلك كتابهاى غيرمستقل كه بخش قصص قرآنى آن چندان قابل اعتنا نبوده و نيز آثار منظوم مربوط به قصص قرآن ثبت نشده است.
به خاطر سهولت كار مراجعان و نيز نامشخص بودن لقب بعضى از مؤلفان عربزبان، اين مجموعه براساس حروف الفباى نام كتاب يا مقاله تدوين شده است.
كتابها و مقالاتى بيشتر مد نظر بوده كه اطلاعات كتابشناختى كاملترى داشتهاند; از اينرو، كتابهاى خطى با اطلاعات ناقص كتابشناختى كمتر آمده است.
در مدخلهاى ناقص به جاى علايم «بىتا» و «بىنا» بلافاصله مدخل بعدى آمده است.
ناگفته نماند در اين كتابشناسى، كتابهاى تاريخ و سيره كه به داستان انبياء و قصص قرآن پرداخته، احصا نشده است. علاقهمندان به اين مجموعه كتابها را به ناسخ التواريخ لسانالملك سپهر، الكامل فى التاريخ ابن اثير، مروجالذهب مسعودى، تاريخ طبرى، گزيده تاريخ بلعمى، تاريخ گزيده حمدالله مستوفى، حيوة القلوب علامه مجلسى، سيره ابن هشام، الفصول فى سيرة الرسول، ابنكثير و... ارجاع مىدهيم.
1- «آخر مشهد للفتيه»، سيد قطب. المعرفة، س2، ع2، 1394 ق، ص 5-8.
2- آدم از نظر قرآن، محمد جواد موسوى غروى. تهران: ناشر، مولف، 1364ش،206 ص.
3- آدم عليهالسلام، نمير عنان. بغداد: مطبعة دارالرسالة،1979 م، 88ص.
4- «آدم عليهالسلام»، البهلى الخولى. المسلمون، ع1،1373 ق، ص 85-87.
5- «آدم عليهالسلام»، محمود الشرقاوى. الوعى الاسلامى، ع216، 1402 ق، ص 70-79.
6- «آدم و حوا، اسدالله داستانى بنيسى. قم: بنيسى، 1365 ش،87 ص.
7- آدم و حوا، عبدالكريم بىآزار شيرازى. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 1355 ش، 68 ص.
8- «آدم و حوا»، سيد مهدى آيتاللهى. تهران: جهان آرا، سوم،1367 ش، 24 ص.
9- الآفاق الفنيه فى قصة القرآنيه، محمد ناجى مشرح. جده: دارالمجتمع، اول، 1412 ق، 121ص.
10- آفرينش آدم و سر سجود ملائكه، مريم شعبانزاده. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: تربيت معلم،1373ش.
11- «آفرينش هنرى در قرآن»، سيد قطب، مترجم، محمدمهدى فولادوند، تهران: بنياد قرآن، دوم، 1360ش، 208 ص. عنوان اصلى «التصوير الفنى فى القرآن».
12- آنها كه در گهواره سخن گفتند، سيد احمد واحدى. قم: شفق، 128 ص.
13- آيات ذوالقرنين، قرآن با دانش سازگار است، عطاءالله شهابپور. تهران: انجمن تبليغات اسلامى،1323ش، 25 ص.
«الف»
14- ابراهيم، سيد محمود طالقانى، تهران: حر، 40 ص.
15- ابراهيم، عفيف عبدالفتاح طباره. مترجم، حميد شريفى و كريم زمانى، تهران: حكمت، 1358ش، 52 ص.
16- ابراهيم ابوالانبياء، السحار عبدالحميد جوده. قاهره: مكتبة مصر، 1965م، 354ص.
17- ابراهيم اسوه ارزشهاى اخلاقى و انسان برتر و الگوى ارائه شده در قرآن، عبدالعلى بازرگان. تهران: ناشر مؤلف، اول، 1372 ش، 160 ص.
18- ابراهيم بتشكن يا قهرمان توحيد، مصطفى زمانى. دوم، 175 ص.
19- ابراهيم خليلالله، غلامعلى شعبانى. تهران: ناشر مولف، 1362 ش، 48 ص. اين كتاب تلخيص و برگرفته از كتاب قصص قرآن رسولى محلاتى مىباشد.
20- «ابراهيم خليلالله»، نصرالدين عبداللطيف. التصوف الاسلامى، س10، ع3، 1988م، ص54-55.
21- ابراهيم در مصاف با شرك نمرود، يوسف صديق. مقدمه و ترجمه محمد شريف حجتى، تهران: نشر فرهنگ اسلامى، دوم، 1372 ش، 52 ص.
22- ابراهيم عليهالسلام پدر توحيد، على ثقفى. انتشارات هاد، دوم، 1375 ش، 80 ص.
23- «ابراهيم فى التصور الاسلامى»، احمد جنتى. التوحيد، ع27،1407، ص113-119.
24- ابراهيم قهرمان توحيد، محمد نقدى. تهران: اسوه، اول،1373 ش، 111ص.
25- ابراهيم مردى كه خانه كعبه را ساخت، ميرابوالفتح دعوتى. قم: كتابخانه سيار حائرى تهرانى، 1352 ش، 40 ص، مصور.
26- ابراهيم و لوط راست قامتان جاودانه تاريخ، محمد محمدى اشتهاردى. قم: انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين قم، 1365 ش، 222ص.
27- ابرقو در رابطه با داستان اصحاب رس و زمان و مكان احتمالى آنها، حبيبالله فضائلى. اصفهان: ميثم تمار،1363 ش، 157 ص، مصور.
28- «ابليس فى القرآن و الحديث»، محمد باقر حجتى. الثقافة الاسلامية، ع29، رجب و شعبان 1410 ق، ص 128-162.
29- ابليس و آدم، غلام احمد پرويز. 1954م.
30- «ابليس و النبوة»، دانيال قبيسى. المعارج، ع10، ربيعالاول 1412 ق، ص 90-94.
31- احسن التواريخ، زندگانى پيامبران از آدم تا خاتم، حسن لواسانى نجفى. تهران: كانون شريعت، 2 ج،1363 ش.
32- احسن القصص، ملك حسن على شرقپور. لاهور: رفيق عام پريس، 80 ص.
33- احسن القصص، سيد محمدبن على النقوى النصيرآبادى. بيهارهند: صبح الصادق، 1305ق، 812 ص.
34- احسن القصص تفسير سوره يوسف، غلام رسول عالمپورى. لاهور: آكادمى ادبى پنجاب،1916 م،359 ص.
35- احسن القصص، قصص الانبياء باسلوب تحليلى قرآنى حديث، كمال مصطفى شاكر. دمشق: دارالمعرفة،296 ص.
36- «احسن القصص»، احمد هليل. هدى الاسلام، ع7، 1402 ق، ص 680-683.
37- اخبار الامم المبادة فى القرآن، عاتقبن غيث البلادى. مكة المكرمة: دار مكة، 1412 ق، 235 ص.
38- الاخلاق القرآنية (التفسير الموضوعى للقرآن)، زهير الاعرجى. بيروت: دارالزهراء، 2 ج، اول،1407 ق،336 ص. بحث مربوط به قصص در فصل چهارم ص303-331 مىباشد.
39- ادريس پيامبر، مرتضى امين فروغى، تهران: اعلمى، 1364 ش.
40- ادريس فضانورد، مصطفى زمانى. تهران: اشرفى،1349 ش، 62 ص.
41- «استدراك كتابشناسى قصههاى قرآن»، محمد على هاشمزاده. آينه پژوهش، س 4، ش20، مرداد و شهريور 1372، ص 94.
42- اسرائيليات القرآن، محمد جواد مغنيه. بيروت: دارجواد - دارالتيار الجديد،746 ص.
43- الاسرائيليات و اثرها فى كتب التفسير، رمزى نعناعة. دمشق: دارالقلم بيروت: دارالبيضاء، 1390 ق،493 ص.
44- اسكندر و ادبيات ايران و شخصيت مذهبى اسكندر، سيد حسن صفوى. تهران: اميركبير، اول، 1364 ش،407 ص.
45- اسلام و هنر، محمود بستانى. مترجم، حسين صابرى، مشهد، بنياد پژوهشهاى اسلامى، بحث مربوط به قصص قرآن، صص 158-226.
46- «اشارات فنى بر قصههاى قرآن»، على ولىزاده، بصائر، ش 2 و3.
47- اشعيا نبى بنىاسرائيل، محمود احمد المراغى، بيروت:
48- اصحاب الاخدود، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366.
49- «اصحاب الاخدود»، معالى عبدالمجيد. الوعى الاسلامى، س 15، ع180،1399، ص180.
50- اصحاب الاخدود، مرتضى امين فروغى. تهران: اعلمى،16 ص.
51- اصحاب فيل، سعيد بيانى. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 20 ص.
52- اصحاب بست، عمادالدين طبسى. قم: 1354 ق، 40 ص.
53- اصحاب فيل، ميرابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش.
54- اصحاب فيل، محمد صادق موسوى گرمارودى. تهران: كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان،1366 ش،37 ص.
55- «اصحاب الفيل و طير ابابيل و حجارة من سجيل»، العربى، ع97، دسامبر1966 م، ص140.
56- اصحاب القريه، محمد احمد برانق، مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش.19ص.
57- اصحاب كهف، توفيق حكيم. مترجم، ابوالفضل طباطبايى، تهران: انجمن كتاب،1333 ق، 104 ص.
58- اصحاب كهف، ابوالكلام آزاد. لاهور: انتشارات شعاع ادب، 1962 م، 144 ص.
59- اصحاب الكهف، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
60- اصحاب الكهف، محمد كامل حسن. بيروت: انتشارات المكتب العالمى.
61- «اصحاب الكهف»، حامد الجوهرى. الهداية، س15، ع169، 1412 ق، ص57-63.
62- «اصحاب الكهف»، محمد عبدالسلام، منار الاسلام، س10، ع2، 1405 ق، ص67.
63- اصحاب كهف و ذوالقرنين، اسد سزايى سنبلوك. استانبول: انتشارات آيدينلك،1943 م، 48 ص.
64- اصحاب الكهف و الرقيم، محمد امين. استانبول: دارالطباعة العامرة، 1264 ق، 62 ص.
65- «اصول الدعوة من خلال القصة القرآنية»، محمود عماره. منبر الاسلام، س46، ع11.
66- «اضواء على تفسير سورة يوسف من خلال اللغة المصرية القديمة، رمضان السيد. دراسات عربية و اسلامية، ع8،1989 م، ص 14-57.
67- «امراة العزيز»، ابراهيم على ابوالخشب. الامة، س5، ع58، شوال 1405 ق، ص34.
68- الانبياء، حياتهم - قصصهم، عبدالصاحب حسنى عاملى. بيروت: الاعلمى للمطبوعات، 1391 ق، 525 ص.
69- الانبياء فى القرآن، محمود الشرقاوى. قاهرة: مؤسسة دارالشعب، 1982 م، 222 ص.
70- انبياء قرآن، محمد جميل احمد. لاهور: 1954.
71- «الانبياء... محاولة لدراسة القصة القرآنية»، حسين شحادة. العرفان، ع1،1406 ق، ص 14-27; ع2،1406ق، ص 34-51.
72- «الانبياء و الآباء الاولون فى القرآن»، نظير جاهل. المعارج، ع 10، ربيعالاول 1412، ص15-29.
73- «الانبياء يستقون من نبع واحد»، احمد حسن الباقورى. العروة الوثقى، ع28، 1402، ص11.
74- انسانى كه صد سال را در خواب گذراند، مهدى ملايى. اردستان: انجمن اسلامى شهيد رجايى، 1361 ش، 20 ص.
75- ان مثل عيسى عندالله كمثل آدم، حسن عزالدين الجمل، بيروت: دارالكتاب العربى، اول، 1404 ق، 142 ص.
76- انهدام شهر لوط، منوچهر مطيعى. تهران: گوتنبرگ، اول، 1372 ش، 280 ص.
77- اهل الكهف، احمد بهجت، عربستان: دارالشروق.
78- اهل الكهف فى التوراة و الانجيل و القرآن، احمد على مجدوب. قاهرة: الدار المصرية اللبنانية، اول، 1410 ق، 272 ص.
79- اينك سرزمين حجر، محمد صادق موسوى گرمارودى. تهران: كانون پرورش فكرى كودكان و نوجوانان، 1362 ش، 39 ص.
80- ايوب، حسن جلاير. تهران: پيام كودك، 1360 ش، 124 ص.
81- ايوب پيامبر، محمد كاظم وافى. قم: نشر تكبير، 31 ص.
82- ايوب و صالح، حسن جلاير. تهران: روزبه،23 ص.
«ب»
83- بابا آدم، مصطفى زمانى. تهران: كتابفروشى اشرفى،1349 ش،56 ص.
84- با پيغمبران در قرآن، عفيف عبدالفتاح طبارة. مترجم، احمد حوارى نسب، سنندج: اميركبير، 494 ص.
85- بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، محمد باقر مجلسى. تهران: دارالكتب الاسلامية، 4 جلد: ج11،396 ص; ج12،389 ص; ج13، 461ص; ج14، 524 ص.
86- بحوث فى قصص القرآن، السيد عبدالحافظ عبدربه. بيروت: دارالكتاب البنانى، اول، 1972 م،329 ص.
87- بحوث فى قصص القرآن. محمد عبدالمنعم الخفاجى. بيروت: دارالكتاب اللبنانى.
88- «بداية الحسد و نهايته فى قضية قابيل و هابيل»، محمد سيد طنطاوى، منبر الاسلام، س49، ع7، 1411 ق، ص8.
89- بدايع الاسماء القصصى، عبدالحافظ عبدربه. بيروت: دارالكتاب اللبنانى، 1972م.
90- بررسى هنرى بهترين قصه قرآن، حسينعلى جعفرى، تهران: سازمان تبليغات اسلامى، اول،1377 ش،176 ص.
91- برگزيدهاى از قصص الانبياء، ابواسحاق نيشابورى. به كوشش، كاوه گوهرين، تهران: اميركبير، اول، 1364 ش، 80ص.
92- بشارت عيسى مسيحعليهالسلام، مرتضى ميرفخرايى. تهران:1349 ش،343 ص.
93- «بطولة الانبياء فى القصة القرآنيه»، عبدالحسين صادق. المعارج، ع6، 1411 ق، ص73-77.
94- بنواسرائيل فى القرآن، السيد رزق الطويل. قاهره: دارالمعارف، 1980 م.
95- بنواسرائيل فى القرآن الكريم، محمد عبدالسلام ابوالنيل. مدينه نصر: دارالفكر الاسلامى، دوم، 1408.
96- بنو اسرائيل فى القرآن و السنة، محمد سيد طنطاوى. قاهره: الزهراء للاعلام العربى، اول،1407 ق، 702 ص.
97- بنواسرائيل و موقفهم من الذات الالهيه و الانبياء، عبدالشكوربن محمد امان. رساله دكترا، (محل تنظيم:) مكه، كلية الشريعة جامعة امالقرى،1403 ق.
98- بنو اسماعيل فى آثار الامم، حامد عوضالله. بيروت: دار و مكتبة الهلال، 1988م، 75 ص.
99- بنوعامر قوم ابراهيم الخليلعليهالسلام، حامد عوض الله. بيروت: دارومكتبة الهلال، 1988م، 94ص.
100- بنى اسرائيل در تيه، سيد محمد شيرازى. تهران: انتشارات علامه، اول، 1391 ق.
101- «بوى پيراهن يوسفعليهالسلام»، محمد هاشم مصاحب. تهران: عاديات،1376ش،56 ص.
102- بهانههاى بنىاسرائيل، فرزانه زنبقى. تهران: لكلك، اول،1376 ش،116 ص.
103- «بهترين قصهها - گزيدهاى از قصههاى قرآن»، رضا شيرازى. تهران: پيام نور، 4 ج، اول، 1370 ش.
104- بهشت زمين، مصطفى زمانى. تهران: اشرفى،1349ش،67 ص.
105- البيان القصصى فى القرآن الكريم، ابراهيم عوضين. رياض: دارالاصالة، دوم 1410 ق، 171ص.
106- «بين القصص القرآنى و القصة الحديثه»، العالم، ع13، 1984، ص48.
107- «بين موسى و العبد الصالح»، سيد قطب. الطليعة الاسلاميه، س2، ع23، 1405، ص 5-9.
«پ»
108- «پرتوى از قصص قرآن در آثارسعدى»، محمدحسين ياسايى». پاياننامه تحصيلى، محل تنظيم: دانشگاه تهران دانشكده ادبيات.
109- پژوهشى در جلوههاى هنرى داستانهاى قرآن، محمود بستانى. مترجم، محمدحسين جعفرزاده، مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس، 2ج، اول، 1371، ج1/ 532ص و ج 2 / 584 ص.
110- پژوهشى در قصه اصحاب كهف، جلال ستارى. تهران: انتشارات مركز، اول،1376 ش، 128ص.
111- پژوهشى در قصه يونس و ماهى، جلال ستارى. تهران: نشر مركز، اول،1377 ش، 144 ص.
112- پژوهشى در قصههاى قرآن، حسين فعال عراقىنژاد. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه آزاد اسلامى، 1374 ش، در سال1377 در نشر سبحان چاپ شده است.
113- پند دنيا، محمد مهدى تاج لنگرودى. تهران: خزر،1359 ش، 275 ص.
114- پيامآوران توحيد، علىاكبر كسمايى. تهران: اقبال، 1360 ش،369 ص.
115- پيامبران «پژوهش در جلوههاى هنرى داستانهاى قرآن»، جواد فاضل. تهران: على اكبر علمى،2ج، اول،1339 ش، دوم، 1362 ش.
116- پيش از آتش، (مجموعه داستانهاى قرآن كريم)، مهرداد غفارزاده. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، اول، 1374 ش،36 ص.
117- پيشگامان كهف، سيد اكبر پرورش. قم: انتشارات شفق، 1361 ش، 144 ص.
«ت»
118- تاريخ انبياء، محسن فيض. انتشارات خواجو، اول، 1374 ش.
119- تاريخ انبياء، (حماسه بتشكنان)، عزيزالله كاسب. تهران: گلى، اول، 1374 ش،756 ص.
120- تاريخ انبياء، على اكبر سعيدى سيرجانى. تهران: انتشارات سعيدى، چهارم،1369 ش، 475ص.
121- تاريخ انبياء، (قصههايى از قرآن از آدم تا خاتم)، سيد رضا صدر. تهران: سعيدى، 442 ص.
122- تاريخ انبياء اولىالعزم، ضياءالدين درى. تهران.
123- تاريخ الانبياء فى ضوء القرآن الكريم و السنة النبويه، محمد الطيب النجار. قاهره.
124- تاريخ انبياء يا قصص قرآن، حسين عمادزاده. كتابفروشى اسلام، 2 ج، بيست و ششم،1363 ش، سىوسوم، 1371 ش، 880 ص.
125- تاريخ انبياء يا قصص قرآن، سيد نبىالدين اوليايى، تهران: گنجينه،1363 ش، 768 ص.
126- تاريخ پيغمبران اولىالعزم، عبدالحميد بلاغى. تهران: ابنسينا، 1371 ق، 121 ص.
127- تاريخ زندگى پيامبران، منوچهر مطيعى. تهران: گوتنبرگ، 5ج، 1341 ش.
128- تاريخ مقدس انبياء، موسى لاريجانى و ع - نريمانوف تفليسى. تهران:1337 ق،173 ص.
129- تاريخ و قصص انبياء، ملامحمد جويرى. تهران: جاويدان.
130- «تاملات فى سورة الكهف فى ضوء ما بحث عن شخصية ذى القرنين»، امتياز على عرشى. مجمع العلمى الهندى، ع1، 1397 ق، ص16-43.
131- تاملات فى شخصية ذىالقرنين، سلمان عابد الندوى. بيروت: موسسة الرسالة، دوم،1409ق، 111 ص.
132- «تحقيق درباره امثال و قصص قرآن و اهميت آن»، صديقه زارعى محمود، رساله كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران،1369 ش.
133- «تحقيق در محاورات داستانى قرآن براساس كتاب «الحوار فى القرآن»، زهره وحيدمنش. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران،1373 ش.
134- «تحليل قصص قرآن»، ادريس سنگل. رساله دكترا، محل تنظيم، دانشكده الهيات دانشگاه آنكارا،1989 م.
135- تحليلى نو از قصص قرآن، محمد تقى ملبوبى. تهران: اميركبير، اول،1376 ش، 160 ص.
136- «التحليل النفسى فى القصص القرآنى»، حسن محمد الشرقاوى. الفيصل، س8، ع96، 1405ق، ص70.
137- «التربية الاخلاقية فى القصة القرآنية»، انوار المظفر، رساله كارشناسى ارشد، محل تنظيم: بغداد، كلية الشريعة، 1407 ق.
138- التربية الانسانية فى القصص القرآنى، عبدالمحسن قاسم البزاز، قاهره: دارالصابونى، اول،1989 م، 180 ص.
139- ترتيب اللطيف فى قصة الكليم و الحنيف، اشرف على تهاونى. پاكستان: تهانة بهون،1923م.
140- ترجمه تفسر طبرى [قصهها]، جمعى از علماى ماوراءالنهر. ويرايش، جعفر مدرس صادقى، تهران: نشر مركز، دوم، 1375 ش، 474 ص.
141- ترقيم فى قصة اصحاب الكهف و الرقيم، سرسيد احمدخان. لاهور: مصطفى پرس،69 ص.
142- التصوير الفنى فى القرآن، سيد قطب. بيروت: دارالشروق،1403 ق، 208 ص. اين كتاب تحت عنوان «تصوير فنى - نمايش هنرى در قرآن، توسط محمدعلى عابدى در سال1359 در 368 صفحه ترجمه شده است.
143- التعبير الفنى فى القرآن، بكرى شيخ امين. بيروت: دارالشروق،1396 ق.
144- تفسير سوره يوسف، محمدتقى اشراقى. قم: كتابخانه اسماعيليان، 212 ص.
145- تفصيل آيات القرآن الكريم، كتاب المستدرك، ادوارد مونتيه، ژول لابوم. مترجم به عربى، محمد فؤاد عبدالباقى و به فارسى الهى قمشهاى، تهران: كتابفروشى اسلامى، 1351 ش، بخش مربوط به قصص و تاريخ از ص 12-220.
146- «تكرار القصص فى القرآن»، كامل السيد شاهين. الوعى الاسلامى، 2، 244،1386 ق، ص20.
147- «التكرار القصصى في القرآن»، عبدالكريم الخطيب، الوعى الاسلامى، س8، 964، 1392 ق، ص27.
148- «التكرار القصصى في القرآن»، كمال السيد شاهين. الوعى الاسلامى، س2، 244،1386 ق، ص20.
149- تنزيه الانبياء عما نسب اليهم حثالة الاغنياء، على ابن احمد البستى الاموى. بيروت: دارالفكر المعاصر، اول، 1411، 191 ص.
150- «التنوع القصصى فى القرآن الكريم»، محمد قطب عبدالعال. القافله، ع10، 1411 ق، ص10-13.
«ث»
151- «ثورة النبى موسى و دولة المستضعفين»، سلمان محمد دراسات و بحوث، س2، ع4، 1402 ق، ص 21-119.
«ج»
152- الجامع لمواضيع آيات القرآن الكريم، محمد فارس بركات. قم: دارالهجرة، 1404 ق، 660ص، بحث مربوط به قصص ص243-261 و 428-468.
153- «الجانب الفنى فى القصة القرآنيه، منهجها و اسس بنائها»، خالد احمد ابوجندى، العالم، ع159،1987، ص66.
154- «جدول قصص قرآنى»، مرتضى كرباسى. صحيفه مبين، ش2.
155- جمال انسانيتيا تفسير سوره يوسف، نعمتالله صالحى نجفآبادى. قم: نشر دانش، 1364، 340 ص.
156- جنگ آدم و ابليس، داستان آدم و حوا، هابيل و قابيل، غلامرضا انصافپور، تهران: كانون كتاب، 1345، 171 ص.
157- «الجوانب النفيسه فى قصة يوسفعليهالسلام»؟، النفس المطمئنه، س6، ع26،1989، ص12.
«چ»
158- «چرا بعضى آيات و داستانها در قرآن تكرار شده»،؟ مكتب اسلام، س9، ع6، 1388 ق، ص66.
159- چهره يهود در قرآن، عفيف عبدالفتاح طبار. مترجم، سيد مهدى آيتاللهى، قم: جهانآرا، 508 ص.
160- چهرههاى محبوب و منفور در قرآن، حسين انصاريان، تهران: المهدى، اول، 1362 ش،107 ص.
«ح»
161- حضرت آدم و حوا، حسين خراسانى با همكارى على اصغر فياض. تهران: كميته ملى پيكار جهانى با بيسوادى،1349 ش.
162- حضرت آدم و فرزندانش، هابيل و قابيل، مرتضى امين فروغى. تهران: اعلمى، 1364ش،16 ص.
163- حضرت ابراهيمعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
164- حضرت ابراهيمعليهالسلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
165- حضرت ابراهيمعليهالسلام، حسين خراسانى و على اصغر فياض. تهران: كميته ملى پيكار جهانى با بيسوادى،1349 ش.
166- «حضرت ابراهيم قهرمان توحيد»، جعفر سبحانى. مكتب اسلام، س1، ع7، 1378 ق، ص 45-49 و شمارههاى 8،9، 10
167- حضرت اسماعيلعليهالسلام، [با ترجمه انگليسى]، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
168- حضرت ايوبعليهالسلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1369 ش،16 ص.
169- حضرت داوودعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
170- حضرت شعيبعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
171- حضرت عيسىعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
172- حضرت عيسىعليهالسلام، جلال پورمير. مشهد: آستان قدس رضوى، 1372 ش.
173- حضرت موسىعليهالسلام، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
174- حضرت موسىعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
175- حضرت موسىعليهالسلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
176- حضرت نوحعليهالسلام، على موسوى گرمارودى. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 1368 ش، 31ص.
177- حضرت نوحعليهالسلام، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
178- حضرت نوحعليهالسلام، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
179- حضرت نوحعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 31 ص.
180- حضرت هودعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 31 ص.
181- حضرت يحيى و زكرياعليهماالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 31 ص.
182- حضرت يوسفعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
183- حضرت يوسفعليهالسلام، گروه زبانشناسى آستان قدس. مشهد: آستان قدس رضوى.
184- حضرت يونسعليهالسلام، مير ابوالفتح دعوتى. قم: شفق، 1358 ش، 32 ص.
185- حكايات عن القرآن، عبدالودود يوسف. بيروت: دارالرشيد.
186- «حلية يوسف»، نجاشى على ابراهيم. الوعى الاسلامى، س17، ع194، 1401 ق، ص99.
-187 «الحواء زوج آدم»، ايزنبوغ. بيروت: دائرةالمعارف الاسلاميه، ج8، ص 135-137.
-188 «حول اصحاب الفيل»، محمد رجب البيومى. الوعى الاسلامى، س14، ع162، 1398 ق، ص17.
-189 «حول الفن القصصى فى القرآن»، احمد الشايب، الازهر، ع7، 1954 م، ص857-861.
-190 حياة آدم، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، چهارم،1407 ق، 128 ص.
-191 حياة آسيه امراة فرعون، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 1408 ق،399 ص.
-192 حياة ابراهيم، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، چهارم، 1402 ق، 478 ص.
193- حياة اسماعيل، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول،1409 ق،319 ص.
194- حياة اصحاب كهف، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 1405 ق،309 ص.
195- حياة اهل الجنة، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، 318 ص.
196- حياة ايوب، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، سوم،1409 ق، 238 ص.
197- حياة الخليل ابراهيمعليهالسلام، عبدالتواب يوسف. قاهره: دارالكتاب المصرى.
198- حياة داوود، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، سوم، 1405 ق، 208 ص.
199- حياة سليمان، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، 382 ص.
200- «حياة السيد المسيحعليهالسلام، فى ضوء القرآن الكريم»، جعفر سبحانى. نورالاسلام، س1، ع9،1409 ق، ص 8-11.
201- «حياة السيد المسيح فى ضوء الكتاب و السنة»، جعفر سبحانى، التوحيد، ع44، 1410، ص83-102.
202- حياة مريم، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1407 ق، 415 ص.
203- حياة المسيح، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1409 ق، 504 ص.
204- حياة موسى، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، 550 ص.
205- حياتنا و قصص القرآن، محمد سعيد مرجان راضى، طرابلس: داراقرء،77 ص.
206- حياة نوح، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1409 ق، 311 ص.
207- حياة يحيى، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، دوم،1407 ق، 311 ص.
208- حياة يوسف، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 232 ص.
209- حياة يونس، محمود شلبى. بيروت: دارالجيل، اول، 1405 ق،127 ص.
«خ»
210- «خصائص القصة القرآنية»، فتحى رضوان. منبر الاسلام،1976 م، ص24.
211- الخضر بين الواقع و التهويل، محمد خير رمضان يوسف. دمشق: دارالمصحف، اول، 1404ق، 368 ص.
212- خلاصة الاخبار مشتمل بر تاريخ انبياء از آدم تا خاتم، محمد مهدى موسوى. تهران: فرودسى،219 ص.
«د»
213- داستان آدم و حوا، حسن فيروزخانى. تهران: مفيد، 28 ص.
214- داستان ابراهيم، محمدبن جرير طبرى. به كوشش سيد ناصر اميرى، تهران: اميركبير، اول، 1364 ش، 70 ص.
215- «داستان اصحاب كهف در تاريخ»، انيس فريحه، الدراسات الادبية، س5، 1342 ش، ص165-279.
216- داستان پيامبران، سيد على موسوى گرمارودى. تهران: قديانى، 2 ج، اول،1373 ش، ج1،227 ص، ج 2، 240 ص.
217- داستانهاى آسمانى، شريف رحمانى. بدر، 2ج، 1358 ش، ج1، 218 ص. ج2،226 ص.
218- داستانهاى پيغامبران (قصص الانبياء)، ابراهيمبن منصور نيشابورى. به اهتمام حبيب يغمايى، تهران: ترجمه و نشر كتاب،1359 ش، 490 ص. ناگفته نماند تلخيص اين كتاب در257 ص توسط بدرالدين يغمايى در سال 1362 انجام گرفته است.
219- داوود و سليمان فى العهد القديم و القرآن الكريم، احمد عيسى الاحمد. مطبعة حكومة الكويت: 1410 ق، 521 ص.
220- «درآمدى بر باستانشناسى قصص قرآن»، رضا جلالى. بينات، س1، ش1، ص 162-170.
221- «درآمدى بر قصص قرآن»، عباس اشرفى. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه امام صادقعليهالسلام، 1375 ش.
222- دراسات فنيه فى قصص القرآن، محمود البستانى. مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى، اول، 1408 ق،749 ص.
223- «دراسات فنيه فى القصص القرآنية»،، طاها ربيعى. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران.
224- «دراسات فى القصص القرآنى»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، س10، ع117، 1394 ق، ص6-12.
225- درس مبارزه از قيام حضرت موسىعليهالسلام، حسينعلى يزدانى. قم: جامعه مدرسين،1367 ش،96 ص.
226- «درس من ابراهيمعليهالسلام»، ابوعدنان، الرائد، ع60، 1402 ق، ص 52; ع61، ص48.
227- «درس من قوم سبا»، ابوالحسن على الحسنى الندوى. البعث الاسلامى، ع6، 1405 ق، ص10-20.
228- «دروس من تجربة العبد الصالح ذىالقرنين»، محمدعلى جواد. رسالة القرآن، ع5، 1412 ق، ص43-59.
229- در يتيم يا زندگانى لقمان حكيم، نصرالله شبسترى. تهران: دارالكتب الاسلاميه، 1360 ش.
230- «دلالة قصة المخلفين الثلاثه»، عاطف شحاته زهران. منار الاسلام، س10، ع7، 1405 ق، ص26.
«ذ»
231- ذوالقرنين، حسن صفوى. تهران: انتشارات محمدى، 1358 ش، 180 ص.
232- ذوالقرنين، عبدالرحمن يوسف العبد. قاهرة: دارالشبير.
233- ذوالقرنين، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،17 ص.
234- ذوالقرنين القائد الفاتح و الحاكم الصالح، محمد رمضان يوسف. دمشق: دارالقلم، 1415ق.
235- ذوالقرنين و سد ياجوج و ماجوج، احمد جمال العمرى. القافله، ع7،1407 ق.
236- ذوالقرنين ياتسن چى هوانك تى (بزرگترين پادشاه چين)، كامبوزيا. تهران: انتشار، 72ص.
«ر»
237- «راهنماى پژوهش در داستانهاى قرآنى»، مهدى خراسان. آينه پژوهش، س3، ش15، مهر و آبان 1371 ش، ص 98-102.
238- «الرس فى القرآن الكريم و آراء الباحثين حوله»، احمد الجاسر. العرب، ج1، 1390 ق، ص1-12.
239- «روش قصهپردازى در قرآن»، حسين فعال عراقىنژاد. صحيفه مبين، ش9.
«ز»
240- زمزم و 11 داستان ديگر، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران:1366 ش،236 ص.
241- زن در قرآن، على دوانى. حقايق، 148 ص.
242- «زن در قصه قرآنى»، حسينعلى جعفرى. ادبيات داستانى، ش44.
243- زيباترين داستان، محمدعلى باقريه. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 1361 ش، 78 ص.
«س»
244- «سامريون فى القرآن»، جوزيف هاليفى، المجلة الآسيويه، 1908م.
245- السرد القصصى فى القرآن الكريم، ثروت اباظة. مطبعة دار نهضة مصر.
246- سليمان الحكيم و بلقيس ملكه سبا، احمد محمد طاحون. قاهره: مكتبة التراث الاسلامى، 1414 ق.
247- «سليمانعليهالسلام و ملكه سبا»، عبدالمجيد وافى. منار الاسلام، س13، ع5، 1408 ق، ص6.
248- «سليمان و بلقيس»، مصطفى زمانى. قم: پيام اسلام، 1348 ش، 204 ص.
249- سليمان و بلقيس، (برگزيده تفسير طبرى) به كوشش ابوطالب ميرعابدينى. مشهد: 1335ش، 38 ص.
250- «سيدنا ابراهيم»، عبدالفتاح طباره. مترجم از عربى به تركى، محمد آيدين، حولية كلية الالهيات بجامعة انكارا، ع24، 1982 م، ص547-582.
251- «سيدنا ابراهيم نموذج الانسان الحضارى الكامل»، محمدعلى تسخيرى. التوحيد، ع29،1407 ق، ص69-79.
252- «سيرة لقمان الحكيمعليهالسلام»، حسن اللواسانى، المعارج، ع10، 1412 ق، ص 75-79.
253- «سيرة موسى»، حسن حسين. المنطق، ع6،1399 ق، ص 68-72.
254- «سيرة يوسف الصديق»، الاب سليم غزال. المعارج، ع3، 1411 ق، ص 70-76.
255- سيماى زنان در قرآن، مصطفى اوليايى. اراك: اداره ارشاد اسلامى، اول، 1362 ش،199ص.
256- سيكولوجية القصه فى القرآن، التهامى نقره. رسالة دكتوراه، تونس: الشركة التونسيه، 1394ق، 650 ص.
«ش»
257- «شخصيتان متقابلتان فى القرآن»، عبداللطيف مشتهرى. الوعى الاسلام، س15، ع170،1399 ق، ص13.
258- «شخصية ذى القرنين فى القصص الاسلاميه و الاساطير القديمه»، وديعه طه النجم. مجلة المجتمع العلمى بدمشق، ع43، 1968 م، ص 382-401.
259- «شخصية هامان بين القرآن الكريم و التوراة»، منى الياس. نهجالاسلامى، س6، ع21، 1405 ق، ص 148-153.
260- الشخصية اليهوديه من خلال القرآن، صلاح عبدالفتاح الخالدى. دمشق: دارالقلم، اول،1407 ق،406 ص.
261- شناختى از قرآن، احمد قاضى زاهدى گلپايگانى. قم: دارالقرآن الكريم، 1405 ق، بحث مربوط به قصص از ص126-133.
«ص»
262- «صاحب الجنتين»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، ع269،1407 ق، ص 8-14.
263- صالح، مصطفى وجدانى. تهران: پيام آزادى،1366 ش،16 ص.
264- الصديق و المسيحعليهماالسلام، عبدالمعز خطاب. قاهره: دارالاعتصام، 180 ص.
«ط»
265- «طالوت و بنواسرائيل»، يوسف مزاحم. نورالاسلام، س1، ع11،1409 ق، ص 55-58.
266- طالوت و جالوت، موسسه در راه حق. تهران: بنياد بعثت، اول، 1411 ق،29 ص.
«ع»
267- «عاد»، صدرالدين شرفالدين، رسالة الاسلام، س6، ع4، 1374 ق، ص 405-411.
268- عجائب القصص در ترجمه و تفسير سوره مباركه كهف، ابوالقاسم ميرزايى، مشهد:1337ش، 88 ص.
269- على مائدة القرآن مع المفسرين و الكتاب، احمد محمد جمال. بيروت: دارالفكر، دوم، 1394ق،483 ص. بحث مربوط به قصص فصل ششم، «نقد كتاب الفن القصصى فى القرآن»، ص 391-448 مىباشد.
270- «عيسى فى القرآن»، صلاحالدين المليك. الفكر الاسلامى، س1، ع1،1983 م، ص135-148.
«ف»
271- «فرعون، ابوايمن»، المسلمون، ع8، 1375 ق، ص73.
272- فرعون و الطغيان السياسى، احمد بهجت. بيروت: العصر الحديث، اول، 1408 ق، 135 ص.
273- فرياد هود، احمد پژمان. تهران: الهام، دوم، 40 ص.
274- «فعل و زمان در داستانهاى قرآن»، عبدالكريم بكرى. مترجم محمدحسن معصومى، بينات، س، ش18.
275- «فن تزيين القصص القرآنى»، محمد الحسينى عبدالعزيز. الوعى الاسلامى، س16، ع192، 1400ق، ص72.
276- الفن القصصى فى القرآن الكريم، محمد احمد خلفالله. مصر: مكتبة الاغلو المصريه، چهارم، 1972 م، 341 ص.
277- «الفن القصصى فى القرآن الكريم»، انور الجندى. منار الاسلام، س9، ع7، 1404 ق، ص74.
278- «فى ذكرى ميلاد المسيح»، محمد سعيد راضى. رسالة الجهاد، س6، ع61،1987 م، ص90-102.
289- «فى رحاب سيدة نساءالعالمين مريمعليهاالسلام»، عفاف الحكيم. المنطق، ع34،1407 ق، ص100-109.
280- فى رحاب القرآن، محمد شامه. قاهره: دارابوللو، اول، 1988 م،333ص، بحث مربوط به قصص القرآن، ص 151-332.
281- «فى القصص القرآنى»، احمد الشايب، رسالة الاسلام، ع53، 54،1383 ق، ص 32-38; و شمارههاى 55،57، 58 و59.
282- «فى القصص القرآنى»، محمد اليعلاوى. حوليات الجامعة التونسيه، ع24، 1985 م، ص25-39.
283- «فيل ابرهه»، احمد بهجت. تهران: نشر فرهنگ اسلامى،1363 ش، 28 ص.
«ق»
284- قارون، محمد احمد برانق. مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،19 ص.
285- القرآن و انباء الانبياء، محمد فتحى حافظ قوره. قاهره: مكتبة مصر، اول،227 ص.
286- القرآن و القصة الحديثه، محمد كامل حسن المحامى. بيروت: دارالبحوث العلميه، اول، 1970 م، 162 ص.
287- قرآن و مسيحيان، مهدى بازرگان. تهران: انتشار، اول،1367 ش، 91 ص.
288- قصتا آدم و يوسفعليهماالسلام، عبدالكريم الخطيب. قاهره: دارالفكر العربى، 1394 ق، 144 ص.
289- قصص انبياء يا قصص قرآن، حسين اصفهانى. تهران: كتابفروشى اسلامى، 2ج، سوم،1347 ش.
290- قصص الانبياء، ابواسحاق نيشابورى. به كوشش كاوه كوهرين. تهران: اميركبير، اول، 1364 ش،73 ص.
291- قصص الانبياء، ابىالفداء اسماعيل ابن كثير. به كوشش سعيد اللحام، بيروت: دار مكتبة الحياة، 1408 ق، 628 ص.
292- قصص الانبياء، احمدبن محمدبن ابراهيم نيشابورى. دار احياء الكتب العربية، 408 ص.
293- قصص الانبياء، عبدالله خالقى. كانون كتاب،1327 ش، 88 ص.
294- قصص الانبياء، عبدالوهاب النجار. قم: دين و دانش، اول، 1405 ق، 468 ص.
295- قصص الانبياء، قطبالدين هبةالله راوندى. به كوشش غلامرضا عرفانيان. مشهد: آستان قدس رضوى، اول1409 ق، 372 ص. [174 كتاب قصص قرآن در مقدمه معرفى شده است.]
296- قصص الانبياء، محمد جويرى. تهران: كتابفروشى اسلامى، هفتم، 1385 ق،286 ص.
297- قصص الانبياء، ياسين الجمل. قاهره: مكتبة العربى الحديث، 114 ص.
298- قصص الحيوان فى القرآن، احمد بهجت. بيروت، دارالشروق،1987 م، 215 ص.
299- القصص الرمزى فى القرآن، احمد محمد جمال. بيروت: دارالكتب العربى، چهارم، 1405 ق،216 ص.
300- «قصص سورة الكهف»، احمد شلبى، التضامن الاسلامى، س39، ع10، 1405 ق، ص26-36.
301- «القصص فى القرآن الكريم»، احمد وافى، منبر الاسلام، س31، ع2،1973 م، ص69-71.
302- قصص قرآن، سيد محمدباقر موسوى و على اكبر غفارى. تهران:1347 ش، 600 ص.
303- قصص قرآن، صدرالدين بلاغى. تهران: اميركبير، ششم، 1345 ش،419 ص.
304- قصص قرآن، سيد محمد صحفى. قم: اهل بيت، 2ج، اول، 1361 ش، ج1،223 ص، ج2، 195 ص.
305- قصص القرآن، محمد احمد جادالمولى و ديگران. قاهره: المكتبة التجارى الكبرى، دهم،1389، 480 ص.
306- قصص القرآن، احمد موسى سالم. بيروت: دارالجيل،1977 م،397 ص.
307- قصص القرآن، على الشيخ منصور الموهون القطيفى. قم: منشورات الرضى، دوم،1363 ق، 248 ص.
308- قصص القرآن، محمد موفق سليمه. دمشق: دارالفتح، سوم،1409 ق. [در 30 جزء جداگانه].
309- قصص قرآن در ادبيات فارسى، خليل حديدى. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تبريز، 1362 ش.
310- قصص القرآن فى مواجهة ادب الروايه و المسرح، احمد موسى سالم. بيروت: دارالجيل، 1970 م، 398 ص.
311- قصص القرآن الكريم، على محمد دخيل. بيروت: دارالمرتضى، اول، 1404 ق.
312- قصص القرآن للاطفال، محمدعلى قطب. قاهره: مكتبة القرآن،176 ص.
313- قصص قرآن مجيد، ابوبكر عتيق نيشابورى. به اهتمام يحيى مهدوى و مهدى بيانى، تهران: خوارزمى، 532 ص.
314- قصص قرآن (مسرحيات قرآنيه)، محمد حمزه. دمشق: دارقتيبه، اول،1407 ق،363 ص.
315- «قصص القرآن (نوحعليهالسلام)، البهلى الخولى. المسلمون، ع6، 1372 ق، ص 628-633.
316- «القصص القرآنى»، محمد باقر الحكيم. رسالة التقريب، س4، شمارههاى13، 14، 15،16،17، 18،19 و 20.
317- قصص قرآن يا تاريخ انبياء، سيد هاشم رسولى محلاتى. تهران: انتشارات اسلاميه، 2 ج، 1361 ش، ج1، 358 ص، ج2، 346 ص.
318- القصص القرآنى تفسير اجتماعى، راشد البراوى. قاهره: دارالنهضة العربيه، اول، 1978 م، 195 ص.
319- قصص من القرآن، محمود زهران. مصر: دارالكتاب العربى، اول، 1375 ق، 311 ص.
320- القصص من القرآن الكريم، صديقه خليل فضه. بيروت: نويهض الثقافه، اول،1407 ق [در 20 جزء جداگانه.]
321- «قصة آدم و الاسرائيليات»، ابراهيم الانصارى. الهادى، س4، ع1، 1395 ق، ص 48-56; ع2، ص 42-50.
322- «قصة آيه (و يقولون هو اذن)»، مالك الموسوى. رسالة القرآن، ع6، 1412 ق، ص19-24.
323- «قصة اسكندر ذىالقرنين و القرآن»، حبيب الله المقدسى. المشرق،1937 م، ص 8-12.
324- «قصة اصحاب الجنتين»، ابوالحسن على الحسنى الندوى. البعث الاسلامى، ع6، 1390 ق، ص 10-18.
325- «قصة الافك»، عبدالسلام الهراس. الوعى الاسلامى، س17، ع202، 1401 ق، ص69.
326- «قصه انبياء در قرآن و عهدين و بازتاب آن در ادب فارسى»، محمد يزدانپرست. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه آزاد تهران، 1374 ش.
327- «قصة اهل الكهف و كهفهم و معجزة ظهورهم»، احمد طوقان. الفيصل، س5، ع54، 1981 م، ص63-66.
328- «قصة البقره»، محمد عبدالسلام، منار الاسلام، س9، ع4، 1404 ق، ص6-11.
329- «قصة الخضر»، محمد كامل حسن المحامى. بيروت: المكتبة العالمى،1977 م،103 ص.
330- قصه در قرآن»، ناصر شمسبخش. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: تربيت مدرس، 1371 ش.
331- «قصه در قرآن روشها و اهداف آن»، مينا هراتيان. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: دانشگاه تهران،1373 ش.
332- قصه دو برادر از قرآن، مرتضى امين فروغى. تهران: اعلمى، 1358 ش، 40 ص.
333- «قصة ذىالقرنين»، محمد على الصابونى. منار الاسلام، س10، ع10، 1405 ق، ص6.
334- «قصة سليمانعليهالسلام و التكرار فى القصص القرآنى»، محمود زلط القصبى. التربيه، ع 45، 1401 ق، ص94-101.
335- «القصه فى سورة البقرة»، الشاذلى الهشيرى. حوليات الجامعه التونسيه، ع26،1987 م، ص99-142.
336- «القصه فى القرآن»، على حسن مطر. رسالة الاسلام، س3، ع9، ص 125-137.
337- «القصه فى القرآن»، محمد حمدان. الطريق الاسلامى، ع29، ص 115-127.
338- القصه فى القرآن، محمودبن شريف. بيروت: مكتبة الهلال، 88 ص.
339- «القصه فى القرآن»، عبدالله جوادى آملى. التوحيد، ع30، 1408 ق، ص 22-34.
340- «القصه فى القرآن»، عبدالمقصود عسكر. الفكر الاسلامى، س14، ع4، 1405 ق، ص37-42.
341- «القصة فى القرآن الكريم»، منير القاضى. المجتمع العلمى العراقى، 1962 ق، ص3-26.
342- «القصة القرآنيه فى اطار المفسرين»، عفت الشرقاوى. الهدايه، ع124، 1988 م، ص4-11.
343- «القصة القرآنيه و دورها فى التربيه»، احمد احمد علوش. دراسات، س1، ع1،1977 م، ص6-18.
344- القصة القرآنيه هداية و بيان، وهبة الزحيلى. بيروت: دارالخير، اول،1413ق، 24 ص.
345- «قصه موسى و الخضر فى القرآن»، ابوالحسن على الحسنى الندوى. البعث الاسلامى، ع10، 1391 ق، ص 10-14.
346- «قصهنويسى و هدايت پذيرى از قرآن»، محسن مخملباف. كيهان فرهنگى، ع7،1363ش، ص 22-26.
347- «القصه و مفهومها فى القرآن»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، س8، ع89، 1392 ق، ص51.
348- قصههاى قرآن، محمد احمد جادالمولى و ديگران. مترجم، مصطفى زمانى، تهران: اخوت،1346 ش، 572 ص.
349- «قصههاى قرآن در بيان مفسرالميزان»، زهرا نفيسى. بينات، س5، ع17، ص 134-160.
350- «قصة يوسف»، احمدبن محمدبن زيد طوسى. به كوشش محمد روشن، تهران: علمى و فرهنگى، سوم،1367 ش، 812+24ص.
351- «قصة يوسف»، ناجى الكعبى، رسالة الاسلام، س5، ع15، 1392ق، ص 161-164.
352- «قضية التكرار في القصص القرآنى»، محمود زلط القصبى. التربيه، ع 42، 1400ق، ص 72-75; 434، 1401 ق، ص 62-96.
353- قل يا ايها الكافرون، عبدالودود يوسف. مترجم، حسيننژاد، تهران: نشر فرهنگ اسلامى،1357 ش،36ص.
354- «قيم تربويه فى القصص القرآنى; تحليل لمواقف من قصه يوسفعليهالسلام»، محمدعلى محمد المرصفى. كلية التربية، ع10، 1982 م، ص109-151.
355- «قيم فى قصة يوسف»، محمد محمد الشرقاوى. منار الاسلام، س10، ع6، 1405 ق، ص6.
«ك»
356- «كتابشناسى قصص قرآن»، فرشته مولوى. كيهان فرهنگى، س5، ع4،1367 ش، ص36 .
357- كتابشناسى قصههاى قرآنى پيامبرانعليهمالسلام، ائمهعليهمالسلام و صحابه، سازمان اوقاف و امور خيريه، 712 ص. (شامل قصههايى براى كودكان، نوجوانان و جوانان).
358- كتابشناسى و مقالهشناسى قصص قرآن و تاريخ انبياء، حسين فعال عراقىنژاد. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى،1376 ش. (اين كتابشناسى نقصهايى دارد از جمله كليه اسامى كه با الف و لام آمده در حرف الف ضبط شده است و...)
359- كتاب يوسف، سيد حسين واعظى واعظ. مشهد: طوس،463 ص.
360- «الكشف عن اصحاب الكهف»، حسن فتح الباب. الوعى الاسلامى، س13، ع155،1397ق، ص56.
361- «الكشف عن موقع اصحاب الكهف»، محمد تيسير طبيان. الوعى الاسلامى، س 15، ع175،1399ق، ص95.
362- «الكهف والرقيم فى التاريخ و الآثار»، احمد رمضان احمد. الدارة، س4، ع2، 1978 م، ص114-133.
«ل»
363- «لقاء موسى بالخضر كما يصوره القرآن الكريم»، نجاشى على ابراهيم. منار الاسلام، س8، ع1،1403 ق، ص16-21; ع2، ص29-36.
364- لقمان حكيم، حسين انصاريان. تهران: المهدى، 1362 ش،309 ص.
365- «لقمان و الآثار فيه»، محمد ارسلان. الازهر، س60، ع9، 1988 م، 1175-1179.
«م»
366- مائدة من السماء، محمد كامل حسن المحامى. بيروت: المكتبة العالمى، 1978 م، 125 ص.
367- ما ورد فى القرآن من الطير و الحيوان، الحسينى شعبان المهدى. بيروت: دار ابن حزم، 2ج، اول، 1410 ق، ج1، 72 ص، ج2، 112 ص.
368- المحاورة الخمسه للقرآن الكريم، محمد الغزالى. قاهره: دارالصحوه، اول،1409 ق،247 ص. بحث مربوط به قصص قرآن، ص 95-144.
369- محمد والمسيح (معا على الطريق)، خالد محمد خالد. قاهره: دارالكتب الحديث، چهارم،1966 م، 208 ص.
370- مريم البتول، عبدالسلام محمد بدوى. دارالانصار، اول، 1398 ق.
371- «المستشرقون و القرآن»، عمر لطفى العالم. دراسات العالم الاسلامى، اول، 1991 م، 205 ص. بحث مربوط به قصص ص83-118.
372- مرحية يوسفعليهالسلام، محمد غالب الرفاعى. دمشق: دار قتيبه، اول، 1990 م،96 ص.
373- «المسيح عيسىبن مريم فى القرآن»، حامد الجوهرى. الهديه، ع123، 1988 م، ص263-36.
374- «المسيح عيسىبن مريم و امه فى القرآن»، توفيق محمد شاهين. البعث الاسلامى، ع9،1416 ق، ص19-30.
375- «المسيح فى القرآن و الكتاب المقدس»، محمد السعدى. رسالة الجهاد، س5، ع49،1986 م، ص 40-46.
376- المسيح فى القرآن و التوراة و الانجيل، عبدالكريم الخطيب. قاهره، دارالكتب الحديث، اول، 1385 ق، 584 ص.
377- «مصادر القصص الاسلاميه»، وديعه طه النجم. المجمع العلمى، 1970 م، ص 358-370.
378- «مصادر القصص القرآنى»، عبدالكريم الخطيب. الوعى الاسلامى، س8، ع86، 1392 ق، ص28-34.
379- «مع ابراهيم الخليل فى محكم التنزيل»، محمد محمد خليفه. الازهر، س57، 1405 ق، ص1438-1443.
380- «معالم الدعوة فى القصص القرآنى»، عبدالوهاب الديلمى. رساله دكترا، محل تنظيم: جامعة الامام محمدبن سعود، 1403 ق.
381- مع الانبياء فى القرآن، عفيف عبدالفتاح طباره. بيروت: دارالعلم للملايين، 472 ص.
382- معجزه بزرگ (پژوهشى در علوم قرآنى)، محمد ابوزهره. مترجم، محمود ذبيحى (عنوان اصلى المعجزة الكبرى) مشهد: بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، اول، 1371ش، 728 ص. بحث مربوط به قصص قرآن ص197-271.
383- المعجزه فى رسالة ابراهيم، حيدر الجوادى. صيدا: المطبعة العصريه، 1384 ق، 192 ص.
384- مع الطفل فى القرآن، احمد الازهرى. دمشق: مكتبة دارالمحبه،87 ص.
385- مفاهيم جغرافيه فى القصص القرآنى، عبدالعليم عبدالرحمن خضر. جده: دارالشروق، اول، 1401 ق،413 ص.
386- ممالك بنىاسماعيل، حامد عوضالله. بيروت: دارومكتبة الهلال، 1988 م،79 ص.
387- «مناهجبحث القصه فى القرآن الكريم»، محمد باقر حكيم. قضايا اسلاميه معاصره، ع 4،1419 ق، ص 144-59.
388- من بعد آدم، حامد عوض الله. بيروت: الهلال، اول، 1982 م، 85 ص.
389- «من الحوار القرآنى، (نظرات فى قصة سيدنا يوسف»، احمد بركات. منبر الاسلام، س44، ع12،1406 ق، ص 24-33.
390- «من سيرة ابراهيمعليهالسلام»، يوسف مزاحم. نورالاسلام، س1، ع2، 1408 ق، ص 44-50.
391- «من قصص ابراهيم فى القرآن الكريم»، طالب الرفاعى. الفكر الاسلامى، س3، 1395 ق، ص 20-23.
392- «من القصص التربوى فى القرآن الكريم»، محمد مصطفى البيونى. الامة، س3، ع33،1403ق، ص 12.
393- من قصص القرآن، عبدالمنعم الهاشمى. بيروت: دارالهجرة، اول،1407 ق، 200 ص.
394- «من قصص القرآن»، غادة موسى الحسينى. العالم، ع 251، 1988 م، ص36.
395- من قصص القرآن (آدمعليهالسلام)، البهلى الخولى. قاهره: مكتبة رهبة، دوم،1379 ق،166 ص.
396- «من قصص القرآن الكريم»، قصص سوره كهف، احمد شلبى. التضامن الاسلامى، س39، 1405 ق، ص26-36.
397- «من موقف موسىعليهالسلام»، نعمان عبدالرزاق. الوعى الاسلامى، س12، ع136،1396 ق، ص83.
398- المنهج الاقتصادى فى التخليط النبى الله يوسفعليهالسلام، نواف الحليسى. قاهره: مطابع الاهرام، دوم، 1411 ق، ص 535.
399- المنهج الاقتصادى فى المكاييل لنبىالله شعيب عليهالسلام، نواف الحليسى. قاهره، مطابع الاهرام.
400- منهج القصه فى القرآن، محمد شديد. جدة: اول، 1404 ق.
401- موسى از ديدگاه قرآن، محسن بينا. تهران: رشديه، 1360 ش، 198 ص; سازمان تبليغات اسلامى، اول، 1371 ش،296 ص.
402- موسى و خضر، محمد احمد برانق، مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،23ص.
403- «الميزان و قصص قرآن»، حسين فعال عراقىنژاد. صحيفه مبين، ش13 و 14. ص42-50.
«ن»
404- نبىالله موسى و عدوالله فرعون، حامد عوض الله. بيروت: الهلال، 1988 م،76 ص.
405- نبىالله يعقوب «اسرائيل»، حامد عوض الله. بيروت: الهلال، 1988 م، 84 ص.
406- النبى الشهيد، محمد حسن كامل المحامى. بيروت: المكتب العالمى،87 ص.
407- «نظرات تحليلية فى القصة القرآنية»، ممدوح فخرى. الجامعة الاسلامية بالمدينة المنورة، س1، ع4،1969 م، ص86-89.
408- «نظرات فى عظمة القصص الاسلامى»، احمد العنانى. الخفجى، س10، ع9، 1980 م، ص16-19.
409- «نظرات فى القرآن، بين موسى و فرعون»، السيد رزق الطويل. الهدى النبوى، س53، ع6، 1988 م، ص 5-8.
410- «نظرات فى القرآن، رسالة موسى و الآيات التسع»، السيد رزق الطويل. الهدى النبوى، س55، ع5، 1990 م، ص3-5.
411- نفحات اخلاقيه و عرفانيه فى القصص السماويه، شريف رحمانى. بيروت: دار المحجة البيضاء، 1412 ق،223 ص.
412- «نقدى بر داستان پيامبران»، بهاءالدين خرمشاهى، بينات، س1، ش4.
413- «نگاهى به ويژگيهاى ساختارى داستانهاى قرآن»، محمدحسين صادقپور. مشكوة، ش54-55،1376 ش، ص 271-286.
414- «النمله و سليمان الحكيم»، حسان داود. منار الاسلام، س12، ع10، 1408 ق، ص89.
415- «نوح از ديدگاه قرآن و عهدين»، سيدعلى سادات فخر. كارشناسى ارشد، محل تنظيم: تربيت مدرس حوزه علميه قم، 1371 ش.
416- نوح پيامبر، سيد محمد شيرازى. مترجم، محمد سالار، تهران:29 ص.
417- «نوحعليهالسلام، سيرة الجهاد و الصبر»، يوسف مزاحم. نورالاسلام، س1، ع1، ص46-50.
418- نوح عصيانگرى بردبار، حسن اكبرى مرزناك. تهران: خدمات فرهنگى 22 بهمن، 30 ص.
419- نوحعليهالسلام و قومه فى القرآن المجيد، عبدالرحمن حبنكه الميدانى. دمشق: دارالقلم، اول، 1410ق،373 ص.
420- نوح نبىالله، سيد محمد شيرازى، مترجم، على كاظمى، قم: علامه.
421- نوح و هود، عفيف عبدالفتاح طباره. مترجم، حميد شريفى، تهران: حكمت، اول،1366 ش،49 ص.
422- النيام السبعه و اصحاب الكهف، عبدالله العمرانى. العربى،1976 م،33 ص.
«و»
423- وحدة الموضوعيه فى القرآن الكريم، محمد محمود حجازى. قاهره: دارالكتب الحديثه، 1390 ق، 415 ص. بحث قصص قرآن، ص 281-398.
424- الوظائف الاعلاميه فى آفاق القصة القرآنية، محمد ناجى مشرح. جده: دارالمجتمع، اول، 1412 ق، 70 ص.
425- «ويژگيهاى قصص قرآن»، ناصر گدازگر. كارشناسى، محل تنظيم: دانشكده ادبيات مشهد، 1364.
426- «و يسالونك عن ذى القرنين»، محمد رجب البيومى. الوعى الاسلامى، ع177،1399 ق، ص6-9.
«ه »
427- هابيل و قابيل، اسدالله بنيسى. 1365 ش،87 ص.
428- هابيل و قابيل، محمد احمد برانق، مترجم، كاظم پورجوادى، تهران: نگاه،1366 ش،17 ص.
429- هابيل و قابيل، مهدى آيتاللهى. قم: جهان آراء، 1365 ش، 24 ص.
430- هابيل و قابيل، عبدالحميد جوده السمار. مترجم، احمد پژمان، تهران: الهام،1359 ش،29ص.
431- «هاروت و ماروت»، احمد حجازى السقا. الفكر الاسلامى، ع35،1397 ق، ص 60-62.
432- «هاروت و ماروت در قرآن»، محمد بيرجندى. پژوهشهاى قرآنى، ش9 و 10.
433- «هل قصص الاسلام اساطير؟» احمد محمد جمال، المجلة العربيه،1976 م، ص37-40.
434- همراه با قيام موسى، زهرا رهنورد. تهران: نشر فرهنگ اسلامى، 128 ص.
435- همگام با پيامبران در قرآن (موسىعليهالسلام)، عبدالفتاح طبارة. مترجم، كريم زمانى، تهران: حكمت،1357 ش، 63 ص.
436- هنر در قلمرو مكتب، جواد محدثى. تهران: سپاه پاسداران، اول، 1365 ش، بحث مربوط به قصص، ص147-171.
«ى»
437- «ياجوج و ماجوج»، حامد عبدالباقى شكور. الوعى الاسلامى، س 14، ع150، ص 104.
438- يوسف از ديدگاه قرآن، صادق دينى. تهران:1353 ش،116 ص.
439- يوسف بين مكر الاخوة و كيد النسوة، محمدبن عمر فخر رازى. قاهره: مكتبة القرآن،96ص.
440- يوسف صديق، محمد باقر بهبودى. تهران: معراجى، 245 ص.
441- يوسف الصديق، محمد كمال محمد كمال. رسالة الجهاد، س7، ع73، ص 75-81.
442- يوسف فى القرآن، احمد ماهر محمود البقرى. بيروت: دارالنهضة العربيه، 1404 ق، 160ص.
443- يوسف فى التفسير، عبدالحميد كميل داود. الدار القوميه،1377 ق،176 ص.
444- يوسف و امراة العزيز، محمد على قطب. دمشق: مكتبة الغزالى، اول،1406 ق،104 ص.
445- يوسف و زليخا، عباس رستم زاده. شيراز:1327 ش.
446- يوسف و زليخا، عبدالرسول طاهرزاده خيامپور. تبريز:1339 ش.
447- يوسف و زليخا، رضا خليلى. تهران: بنگاه مطبوعاتى افشارى، 1362 ش.
448- يوسف و زليخا، محمد شعبانى. تهران: شعبانى، 1362 ش،96 ص.
449- يونس پيامبر، مير ابوالفتح دعوتى. تهران: 1354 ش، 32 ص.
450- اليهود فى القرآن، السيد سابق. قاهره: الفتح للاعلام العربى، سوم، 1411 ق، 32 ص.
451- اليهود فى القرآن، محمودبن الشريف. بيروت: الهلال، دوم،1986 م،119ص.
چنان كه گفته آمد در اين مقاله كتابهاى خطى با اطلاعات ناقص كتابشناختى خيلى كم آمده است، در عين حال در پايان براى علاقهمندان به نصوص خطى، شمارى از آنها را كه در حوصله اين مقال مىگنجد مىآوريم. زيادهخواهان اين مقوله را به مقدمه كتاب قصص الانبياء قطبالدين راوندى و كتابنامه بزرگ قرآن كريم جلد دوم صفحه899-904; جلد سوم صفحه 1175-1176; جلد هفتم صفحه3443-3446 و جلد هشتم صفحه3816-3819 كه در بردارنده فهرست كتب قصص قرآن اعم از خطى و غيرخطى پراكنده در طى 8 مجلد مىباشد ارجاع مىدهيم.
452- «احسن القصص»، عبدالعظيم حسينى اصفهانى. آكادمى علوم ازبكستان، تاشكند.
453- «احسن القصص»، ميرزا فضلالله خاورى شيرازى. كتابخانه ملى ملك. تهران، شماره 4825.
454- «احسن القصص»، عبدالله چلبى. كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، شماره19.
455- «اعجاز موسوى»، معين مسكين فراهى. كتابخانه لنينگراد شماره 21611; كتابخانه منچستر، شماره 455.
456- «الاوج فى خبر عوج»، عبدالرحمنبن ابىبكر السيوطى. كتابخانه خدابخش، شماره 42/2571.
457- «الايضاح و البيان فى تحقيق عبارات قصص القرآن»، محمدبن اسماعيلبن صلاح الامير اليمنى. كتابخانه ندوه، هند، شماره147.
458- «بدء الدنيا و قصص الانبياء»، ابوالحسن محمدبن عبدالله الكسائى. كتابخانه واتيكان - رم، ايتاليا، شماره 241.
459- «تنزيه الانبياء»، حاج زينالعابدينخان كرمانى. كتابخانه آستان قدس رضوى، مشهد، شماره163.
460- «تاج القصص»، ابونصر علىبن علىبن نصر بخارائى. كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، شماره ف 1254.
461- «تاج القصص»، ابوالقاسم محمودبن حسن جيهانى. كتابخانه گنجبخش - پاكستان، شماره 4040.
462- «ترجمه قصص الانبياء باستشهاد الآيات القرآنيه و الاحاديث النبويه»، محمدبن عبدالله الكسايى، كتابخانه خديويه، قاهره، شماره 142.
463- «تفسير احسن القصص»، ميرزاعلى محمد باب شيرازى. كتابخانه آستان قدس رضوى، مشهد، شماره 6745.
464- «التقرير فى التكرير»، ابوالخير السيد محمد (ابن العابدين) كتابخانه عزيز محمود خدانى، استانبول، شماره126.
465- «تكملة زبدة البيان فى شرح آيات قصص القرآن»، مولى محمدبن محمودبن على طبسى. كتابخانه مدرسه عالى شهيد مطهرى، تهران، شماره 5138.