«اى خداوند، همچنان كه ما را به تلاوت قرآن يارى دادى و به عبارات نيكويش خشونت از زبان ما بر گرفتى، اينك ما را از كسانى قرار ده كه در نگهداشت و حراست او آن سان كه در خور اوست سعى مى ورزند و با اعتقاد به تسليم در برابر آيات محكماتش، تو را عبادت مى كنند و در برابر متشابهات و دلايل واضحاتش از سر تسليم اقرار مى نمايند. ... و ما را در زمره كسانى قرار ده كه از سر صدق معترفند كه قرآن از نزد تو نازل شده، تا هيچ شك و ترديد، با يقين ما معارضه نكند و چون قدم به راه راست قرآن نهاديم هيچ چيز ما را در راه نلغزاند».
2. «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَ يَأْوِي مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَ يَسْكُنُ فِي ظِلِّ جَنَاحِهِ، وَ يَهْتَدِي بِضَوْءِ صَبَاحِهِ، وَ يَقْتَدِي بِتَبَلُّجِ أَسْفَارِهِ، وَ يَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ، وَ لَا يَلْتَمِسُ الْهُدَى فِي غَيْرِهِ». 1
«بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود بفرست و ما را در زمره كسانى قرار ده كه در ريسمان قرآن چنگ مى زنند و چون در شناخت حق از باطل وامانند به دژ استوار او پناه مى جويند و در سايه گسترده بالهايش مى آرامند و در پرتو صبح تابناكش راه خويش مى يابند و آن مشعل فروزان را فرا راه خود مى دارند و چراغ معرفت خويش از چراغ او مى افروزند و جز او از كس هدايت نمى آموزند». 2