قصص قرآن

قرآن، حقایق و معارف خود را به شیوه هایی گوناگون بیان می کند، یکی از آن شیوه ها، قصه گویی است. قرآن نه تنها در استفاده از این روش،حکمتی را دنبال می کند، بلکه آنچه را که در قالب این روش بیان کرده،در پی اهداف و بنابر دلایل خاصی ذکر نموده است.

یکی از مباحث بسیار جالب و دقیق و پندآموز قرآنی، بحث قصّه ها یا داستانهای قرآنی است. در صفحات مختلفی از قرآن، در سوره ها و آیات متفاوتی به داستانهای مختلف در زمینه و موضوعات مختلف بر می خوریم به طوری که حدود 4/1 آیات قرآن را آیات مربوط به داستانهای قرآن فرا گرفته است. ممکن است تا به حال به ذهن شما این مطلب خطور کرده باشد که علّت بازگو کردن این همه داستان در قرآن چیست؟ و به چه علّتی خداوند حکیم در کتاب مقدّس و جاودانیش از این همه داستان استفاده کرده است؟

ساختار گزارش‌های تاريخی يکی از مباحث مورد علاقه و توجه مورخان و فيلسوفان علم تاريخ است و بررسی مقايسه ای آن در قرآن و متون تاريخی سده های نخستين اسلامی می تواند دریچه ای به سوی انديشيدن در بارة تأثير هدف بر ساختار گزارش‌های تاريخی بگشايد.

نزديك به يك سوم آيات قرآن مربوط به حوادث و داستانهاى پيشينيان (اقوام و ملل قبل از اسلام) و نيز ماجراهاى عهد نزول می  باشد. گرچه ترسيم جهان آخرت نيز در قالب داستان ارائه شده است. تأكيد قرآن بر استفاده از قالب داستانى و مفاهيم بلندى كه در اين شكل به پيروان خويش ارائه می كند از يك سو و اهميت روز افزون توجه به ادبيات هنرى در دوران ما از سوى ديگر، زمينه شايسته اى را براى تدّبر در غرض خداوند از به كارگيرى اين قالب و كارآمدی هاى آن، فراهم می كند.