اعجاز بیانی

چكيده : به غير از اعجاز بياني، علمي، تشريعى و عددى كه دربارة ‌آنها سخن بسيار گفته شده است با گذر زمان سرچشمه‌هاى شگفت انگيز و اعجازهاى جديد قرآن كريم بر بشر هويدا مي‌شود كه همه‌اينها بيانگر لايتناهى بودن آن است و هر زمان و دوره‌اى احتمال كشف بُعد و حقيقتى تازه از قرآن مي‌رود. يكي از جنبه‌هاى اعجاز قرآن كه کمتر مورد توجه قرار گرفته است در اصوات و آواى قرآن نهفته است.
لذا در اين آيه: 1. دو فعل ماضي، يكي اوحينا و يكي خفت آورده است؛ 2. دو فعل امر، يكي ارضعيه و ديگري القيه آمده است؛ 3. دو فعل نهي، يكي لاتخافي و ديگري لا تحزني آورده شده؛ 4. دو وزن اسم فاعل «رادوه، جاعلوه» آورده؛ 5. دو خبر؛ 6. دو وعده؛ 7. دو «فاء»؛ 8. دو «الي»؛ 9، دو ماده خوف.همه اينها در آيه جمع شده‌اند كه نشانه فصاحت و بلاغت و محسنات بديع است به حد نهايي رسانده است.(1) (1). مجموعه مقالات، همان، ص 158.
قرآن از جهات مختلفي معجزه است يكي از موارد اعجاز قرآن جنبه فصاحت و بلاغت آن است، آيات تحدي كه تمام انسان‎ها و جنيان را به مبارزه طلبيده است يكي از موارد تحدي قرآن مسأله فصاحت و بلاغت آن است زيرا قرآن زماني نازل شد كه عرب در باب فصاحت و بلاغت به كمال خود رسيده بود در چنين فضايي بود كه آيات قرآن به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ نازل شد و مردم عرب با آن قدرت فصاحت و بلاغتي كه داشتند آنها را به تحدي با قرآن دعوت كرد، زيبايي و رسايي و شيوايي آيات به حدي اعجاب آور است كه تمام شاعران و سخنوران و اديبان را با آن قدرت زياد خود به بهت وا داشت و آنها مجبور شدند به ناتوانايي خود در مقابل قرآن اعتراف كنند.