تفسیر قرآن

مسأله فهم قرآن پيشينه اى بس دور در تاريخ تفكر مسلمانان دارد. تلاش هاى تفسيرى با سابقه اى هزار و چند صدساله بهترين گواه اين ادعاست. از سوى ديگر، نگاه اجمالى به اين تكاپوى پيوسته نشان مى دهد كه اولاً فهم قرآن يك مسأله تمام شده در گذشته نيست، بلكه يك جريان ممتد و پيوسته در زمان است كه از گذشته تا حال ادامه داشته و درآينده نيز ادامه خواهد داشت. ثانياً برآيند اين جريان نه يك ديدگاه يگانه نسبت به مفاهيم قرآن، كه مجموعه اى از فهم ها و برداشت هايى است كه در برخى موارد همسان و در بعضى ديگر ناهمگون هستند.

چکیده: شیوه بیانی قرآن به گونه ای است که بسندگی قرآن به خود را نفی می کند. خدای منان، مسئولیت تبیین آیاتش را به عهده پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت پاکش قرار داده است.

چکیده در آیات قرآن مواردی به چشم می خورد که معطوف و معطوف علیه در عطف توسط «اَو» دارای مفاد واحد است. به عبارت دیگر دو عِدل «اَو» دارای معنای یکسان است. از سوی دیگر اقتضای واژه «اَو» مغایرت میان دو عِدل است. اینجاست که معضلی پیش می آید:

چکیده: از زمان نزول وحی تاکنون، تفسیر قرآن کریم راه پرنشیب و فرازی را طی کرده و هر مفسری به فراخور فکر و اندیشه خود، با کندوکاو در معادن قرآن کریم و غواصی در ژرفای اقیانوس پرتلاطم این بحر مواج، گوهر عقل خویش را شکوفا کرده است و از سفره بیکران این نعمت الهی بهره جسته است.