معرفی تفاسیر

ويژگی هاي تسنيم تفسير «دهاق تسنيم» با خصيصه اي تازه و روشي نو كه از ابداعات مؤلّف مفسّر، آیة الله جوادی آملی است به خيل عظيم تفاسير قرآني پيوست، ليكن بررسي بلنداي شاهق و دامنه وسيع آن در گرو پرواز در ملكوت معنا و غوص در معارف و غور در ارزش‏هاي آن است؛ با مروري اجمالي می توان به برخي از شاخص‏هاي روشن آن اشاره كرد.

« تفسير الميزان»، اثرى است در 20 جلد به زبان عربى در تفسير قرآن كريم، نوشته علامه سید محمد حسين طباطبايى( 1281- 1360 ش.). انگيزه شروع اين تفسير از هنگام تدريس علامه در حوزه علميه قم براى طلاب علوم دينى شكل گرفت كه وى در نهايت با اصرار شاگردانش به جمع ‏آورى آن دروس پرداخت. علامه طباطبايى تفسير قرآن را در 1333 ش. آغاز كرد و در 23 رمضان 1391 ق. / 2 آبان 1350 ش. به پايان برد.  

نام و کنیه او ابو نضر محمد بن مسعود بن‏ محمد بن عیاش، معروف به عیاشی است. ابن ندیم و شیخ طوسی او را از بنی تمیم، و نجاشی وی را سلمی، و هر سه او را سمرقندی یا اهل سمرقند معرفی  کرده اند.(1)

چکیده: روش شناسی تفاسیر، از جمله مباحث فلسفه تفسیر بوده و از حوزه های نوپایی است که امروزه مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. شناخت روش مفسّر راه را برای آشنایی با تفاسیر و دیدگاه مفسّران آن ها هموار می سازد. این مقاله روش تفسیری آیت الله معرفت; در «التفسیر الاثری الجامع» را بیان و بررسی می کند.