اماکن

ارم، نام قوم يا سرزمينى باستانى واژه «ارم» فقط يك بار در آيه 7 سوره فجر، در گزارشى از قوم «عاد» ذكر شده است: «اَلَم تَرَ كَيفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعاد * اِرَمَ ذاتِ العِماد». ارم در لغت به معناى نشانه اى از سنگ و مانند آن است كه در گذشته براى راهنمايى رهگذران در بيابان ها نصب مى شده است.[1] جمع اين واژه به صورت «آرام» و «اروم» گزارش شده است.[2]
چكيده برخي آيات قرآن (127 بقره، 96 آلعمران، 37 ابراهيم، 26 حج) هر كدام به گونه اي اشاره به تاريخ كعبه دارند. روايات بسيار زيادي نيز سخن از تاريخ بناي كعبه به ميان آورده اند. برخي از مفسّران با استفاده از اين آيات و روايات، حضرت ابراهيم(عليه السلام) را بنيانگذار كعبه مي دانند. اما بسياري از مفسّران معتقدند كه كعبه پيش از حضرت ابراهيم(عليه السلام) نيز وجود داشته است و آيات قرآن كريم اشاره به بازسازي و مرمّت كعبه به دست حضرت ابراهيم(عليه السلام) دارند.