اشخاص

چكيده پس از رحلت نبى مكرم اسلام(صلى الله عليه وآله) و گرايش برخى از علماى اهل كتاب به دين مبين اسلام و نيز رواج اسرائيليات، داستان ها و مطالبى از منابع يهود و يونان باستان وارد تفاسير مسلمانان شد كه از جمله آن ها مى توان به افسانه هاروت و ماروت اشاره كرد.

چكيده موضوع داستانهاى قرآن، ازجمله داستان هاروت وماروت، از جنبه هاى گوناگونى حايز اهميت است. تاريخ ادبيات انسانى درجوامع مختلف حکايت ازآن دارد که داستان از ديرزمان درميان همه اقوام و ملل، رواج داشته و عامل ارتباط فرهنگى و اعتقادى نسلهاى متمادى با يکديگر بوده است.

نام مبارك حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ قهرمان توحید، 69 بار در 25 سوره قرآن آمده، و یك سوره قرآن (چهاردهمین سوره) به نام سوره ابراهیم است. فرازهای سازنده و گوناگون زندگی سودمند آن حضرت در ضمن 25 سوره قرآن ذكر شده است، و این موضوع بیانگر عنایت خاص قرآن به زندگی ابراهیم ـ علیه السلام ـ است، تا پیروان قرآن آن را بخوانند، از آن درسهای بزرگ زندگی را بیاموزند. و از مكتب سازنده و آموزنده او برای پیشروی به سوی كمال، الهام بگیرند. هدف از نقل این فرازها نیز، همین است، چنان كه در آیه 68 سوره آل عمران می‎خوانیم:

ذوالقرنين مركب از دو كلمه است: 1- "ذو" كه در لغت به معني صاحب است( در حالت نصب آن «ذا» و در حالت جر «ذي»).[1] 2- "قرْن" كه در لغت به معني جمع كردن می­‌باشد، اقتران از همين ريشه اجتماع دو چيز يا چيزهاست،[2] به استخوان شاخ نيز "قَرن" گويند.[3] 1. قرشي، علي اكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الاسلاميه؛ 1376، چاپ هفتم، ج 3، ص 29 2. قاموس قرآن، همان، ج 5، ص 309 3. راغب اصفهاني، مفردات، تهران، مرتضوي، 1369، اول، ج 3، ص 177