در اين مقاله به معرفي كنايه‌هايي خواهيم پرداخت كه درباره داستان زندگي پيامبران(علیهم السلام) است و از حوادثي كه در زندگي آنها رخ داده يا صفات بارز ايشان و يا معجزات و كارهاي مهمشان برگرفته شده است.
اين كنايه‌ها از رويدادهاي زندگي پيامبران در قرآن كريم،گرفته شده است و بخشي قابل توجه از كنايه‌هاي قرآني را در فرهنگ ايراني تشكيل مي‌دهد. شماري از اين كنايه‌ها را در پيش ديد خوانندگان گرامي قرار مي‌دهيم.
قرآن، اين مشعل فروزان جاودانى، معجزه خالده رسول اكرم صلى الله عليه وآله است كه همه فصيحان وبليغان و حكم گزاران ملك ادب در همه جاى عالم از آغاز تاكنون در برابر آن اظهارعجزكرده و در مقابل «تحدى» آن لب فرو بستهاند.
خاقانی شاعر نامدار ایرانی در سدة ششم هجری در شروان متولد شد پدرش علی نام داشت و درودگر بود. مادرش نیز مسیحی و طباخ بوده است.
خاقانی در شمار شاعران محدودی است که از قرآن و حدیث و الفاظ و مضامین آن دو به اقسام گوناگون بهره برداری کرده اند و با توجه به دیوان خاقانی به روشنی بر می آید که خاقانی مرد دین است و با نوآوری در دین شدیداً مخالف است.
شعرا و نويسندگان فارسي زبان پس از قرن دوم هجري و با سپري شدن دوره فترت ادبي، رنگي تازه به ادبيات فارسي زدند و با آميختن فرهنگ ايراني با آموزه هاي متعالي اسلامي، برگ زريني در تاريخ ادبيات كشورمان گشودند. اين پيوند عناصر ايراني و اسلامي در عرصه ادبيات كه با تأثيرپذيري متون نظم و نثر فارسي از كلام الهي، سخنان پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصوم(علیهم السلام) عينيت يافت، به تدريج سير صعودي را طي كرد تا آنكه در قرن ششم به اوج شكوفايي رسيد.
يكي از قوانين مهمّ جهان كه قرآن كريم آن را بيان كرده، قانون پژواك عمل انسانهاست. اكثر مردم چنين مي پندارند كه وقتي كاري انجام مي دهند، ديگر هيچ گونه رابطه اي با كرده خود ندارند و همه چيز تمام مي شود و حداكثر در قيامت به پاداش و كيفر كرده خويش مي رسند. حال آنكه اينگونه نيست، بازتاب عمل، به ما بر مي گردد و بر اساس قوانيني كه خداوند متعال بر جهان هستي حكم فرما كرده، كار بد و نيك ما در همين جهان بر ما تأثير مي گذارد.
