بابل شهرى باستانى در بين النهرين، محل به آتش افكندن ابراهيم عليه السلام است.
اين واژه در عبرى «بابل» يا «باول»، در يونانى «بابيلون» و در اصل" Bab/- illu" و پيشتر" Bab/- illim" به معناى دروازه خدا بوده است. «1» ويرانه هاى شهر بابل هم اكنون بر كرانه رود فرات، نزديك حله كنونى و 88 كيلومترى جنوب بغداد قرار دارد. «2» منطقه تمدنى بابل نيز در جنوب بين النهرين از بغداد تا خليج فارس امتداد داشته «3» و همواره ميدان نزاع سومريان و اكديان (ساميها) و بعدها آشوريان و بابليان بوده است.«4»
