حسن خلق دو معنا دارد: معنای عام ومعنای خاص.[1] حسن خلق به معنای عام عبارت است از مجموعه خصلت های پسندیده ای كه لازم است انسان روح خود را به آنها بیاراید.
در مقاله حاضر نويسنده ضمن بررسي اهميت حسن خلق و نيك خويي، عوامل پيدايش آن را در وجود آدمي بررسي كرده و برخي از آثار و نتايج برخورداري از اين صفت پسنديده را برشمرده است .
خوش خلقي در دين ما، بسيار سفارش شده تا جايي که گاهي تمام دين دانسته شده است. در حديثي آمده است که: شخصى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله رسيد و روبروى حضرت قرار گرفت. سؤال كرد دين چيست؟ فرمود حسن خلق.
